Eerste overwinning bij de senioren voor Thijs Staps bij Achillescross

Zaterdag was ik naar het sportgala geweest, daardoor lag ik pas om 00:30 op bed. Het was wel inspirerend, zelf zou ik in de toekomst ook eens een keer genomineerd willen worden. Gelukkig kon ik goed slapen en werd om 9:45 wakker. Toch een goede nacht gehad. Zondag 27 januari was de dag van de Achillescross, maar ook de dag van de Mastboscross. Door die combinatie verwachtte ik dat er vandaag kansen zouden liggen op een podiumplaats, aangezien het voor de regionale top aantrekkelijker is om in een sterk deelnemersveld te lopen bij de Mastboscross. Mijn voorspelling kwam uit, want mannen als Mitchell Franken en zelfs Rick Lambregts van Achilles zelf kozen voor de Mastboscross.

Bij de start keek ik eens wie ik allemaal zag staan. Ik kwam tot de conclusie dat er drie mannen waren die ik nog nooit had verslagen, dit waren Niels Damen en Nick Jansen uit mijn eigen categorie en Toon Heeren, maar die moest een ronde minder. Er was één atleet waar ik dit crossseizoen voor en achter ben geëindigd, dit was Barry van Beers, maar ook hij moest een ronde minder. Ik besefte dat dit de kans was op een podiumplaats, want al die andere mannen zijn dit crossseizoen nog niet bij mij in de buurt gekomen. Mijn verwachting was een 3^e plaats. Ik was van plan om voor de overwinning te lopen, met in de gedachte dat als het te snel zou gaan en ik niet bij kan houden het toch een podiumplaats zou worden. Er zijn crossen geweest waarin ik op een afstand van ongeveer 10 kilometer binnen de minuut ben gekomen van Niels en Nick, dus vond ik dat ik het gokje wel kon wagen. Zelf heb ik ook het gevoel dat sinds het crossseizoen is begonnen het elke maand beter gaat.

Om 13:00 klonk het startschot. Al snel moesten we linksaf de modder in. Ik liep als zesde. Degenen die voor mij liepen waren in de juiste volgorde Nick, Niels, B-junior Axel Linders, Martijn Potappel en Barry van Beers. Ik besloot al snel om op het smalle pad op te schuiven naar voren, omdat ik bij Nick en Niels wilde lopen. Bij de tweede bocht had ik Barry en Martijn ingehaald en liep ik vierde. Niet veel later liet Niels een klein gat vallen en besloot ik om er voorbij te gaan en naar Nick te lopen. Op een gegeven moment kwam er een stuk met veel bochtjes, daar kreeg ik het gevoel dat ik moest inhouden door Nick. Op het laatste rechte stuk voordat we het grote pad zouden oversteken besloot ik om Nick in te halen om zelf het tempo te bepalen. Voor het eerst liep ik vooraan in een cross. Voor me zag ik voor het eerst helemaal niets lopen. Dit was ongeveer maar 400 meter, want toen kwam Toon voorbij. Ik keek een keer achterom en zag dat Nick en Niels al op achterstand lagen. Ik wilde graag bij Toon blijven, maar ik wist niet of dit verstandig was. Hij zat toch niet bij mij in de categorie en moest een ronde minder, dus besloot ik hem geleidelijk weg te laten lopen. Ondanks dat ik achter Toon liep, was ik nog steeds eerste bij de senioren. Na de eerste ronde kwam ik na 7:38 door vlak achter Toon. Dit verschil was zelfs kleiner dan tussen mij en Niels en Nick.

Na anderhalve ronde liep ik ongeveer 10 seconden achter Toon, terwijl Niels en Nick ongeveer dezelfde achterstand hadden op mij. Aan het einde van de tweede ronde keek ik de bocht in en zag dat Niels voorbij Nick was gegaan. De tweede ronde ging in 7:50.

Ik begon het langzamerhand steeds zwaarder te krijgen. Na de scherpe bocht in de modder keek ik eens naar rechts en zag dat Niels wat afstand had genomen van Nick. Ik had het gevoel dat Niels iets dichterbij kwam. Mijn gevoel klopte, want halverwege de derde ronde en dus halverwege de wedstrijd sloot Niels aan bij mij. In mijn hoofd had ik al het idee dat hij mij zou inhalen en ik zo lang mogelijk zou gaan volgen. De derde ronde ging in 7:51.

Toen Niels na een halve ronde nog steeds niet voorbij was gekomen, kreeg ik voor het eerst in de wedstrijd het gevoel dat het niet zomaar een podiumplaats kon worden, maar dat ik zelfs kon winnen. We waren al over de helft van de wedstrijd en nog steeds liep ik eerste. Iets waar ik vooraf op had gehoopt, maar niet had verwacht. Fysiek werd het steeds zwaarder, maar mentaal werd het steeds beter. We moesten nog twee rondjes. Op het modderstuk liep ik weer een beetje weg bij Niels. Halverwege de vierde ronde had ik weer een klein gat met Niels. Aan het einde van de vierde ronde sloot Niels weer aan en liepen we weer samen. De vierde ronde ging in 7:59.

Samen gingen we de laatste ronde in, dus beloofde het nog een spannende strijd te gaan worden. Ik merkte dat hij mij voorbij wilde om als eerste te kunnen beginnen aan het smalle pad met modder. Daar had ik in de vierde ronde weer een verschil gemaakt, dus wilde ik ook als eerste daar zijn. In de laatste ronde maakte ik hier weer een klein verschil, maar zat hij korter achter mij dan in de vierde ronde. Ik wilde hoe dan ook winnen, want ik had al 90% van de wedstrijd op kop gelopen. Met nog ongeveer 500 meter te gaan versnelde ik op het heuveltje. Met nog ongeveer 300 meter te gaan ging ik de bocht om en keek ik naar rechts om te kijken hoe groot mijn voorsprong was. Het was ongeveer 20 tot 25 meter. Een klein stukje verderop gingen we linksaf naar het brede pad. Nog ruim 200 meter, nu ging ik voluit sprinten. Nog 150 meter, nu kwam de overwinning echt dichtbij. Met nog 100 meter keek ik nog eens achterom en wist ik het zeker, de overwinning is binnen. Nog 50 meter, nu was het genieten. Eindelijk de verlossende eindstreep. Mijn eerste overwinning in een cross! Eerste overwinning bij de senioren!

Voor de wedstrijd had ik gehoopt dat ik zou winnen, maar had ik het niet verwacht. Ik heb mezelf verbaasd, er zit dus meer in dan dat ik van tevoren dacht. Ik word steeds beter dit crossseizoen. Het is de eerste keer dat ik Niels en Nick heb verslagen. Sterker nog in oktober zat ik in Etten-Leur bijna 3 minuten achter Niels. Het is een jaarlijks proces als ik in de winter crossen loop, het begint slecht en ik eindig in topvorm. Elk crossseizoen zet ik grote stappen. Dit is misschien wel mijn beste wedstrijd ooit. In oktober had ik niet verwacht dat ik nu zou durven zeggen dat ik voor een PR ga in Schoorl.