Lelieloop en Bavoloop door Thijs Staps

Thijs Staps wint 5 km Lelieloop

Op maandag 10 juni stond de Lelieloop op het programma. Ik mocht er vroeg uit, want om 8:00 begonnen we al met het opbouwen bij de start/finish. Ik mocht het podium klaarzetten. Daarna ging ik op het hoogste schavot staan. Even kijken of ik het podium op kon komen, want hier wilde ik na de 5 kilometer ook staan. Twee jaar geleden was ik 3^e, vorig jaar 2^e en dit jaar had ik dus maar 1 doel en dat was winnen. Tijd maakt mij niet uit. Bij de start keek ik nog eens om me heen en zag eigenlijk maar 1 echte concurrent. Dat was Maximiliaan Meester, die vorig jaar 3^e was geworden achter mij.

Om 13:00 klonk het startschot en waren we vertrokken. Er waren kinderen die sprintend van start gingen. Ik besloot gewoon mijn eigen tempo te lopen en gunde die kinderen ook hun moment van glorie. Na 500 meter was het feest voor de kinderen voorbij en kwam ik op kop. Ik keek eens op mijn horloge en die gaf 1:38 aan. Precies het tempo waarop ik wilde beginnen. We passeerden de 1^e kilometer en ik keek op mijn horloge, die gaf 3:20 aan. Dit was een mooi tempo. Ik keek eens achterom en maakte de balans op. Ik zag alleen Maximiliaan nog bij mij lopen zoals verwacht. Ik wilde rond dit tempo blijven lopen in de hoop dat hij zich zou opblazen door bij mij te blijven.

Nadat we de eerste kilometer met wind tegen hadden gelopen kregen we in de tweede kilometer de wind in de rug. Dit liep heel lekker. Na 1500 meter keek ik weer eens op mijn horloge en zag 4:54 staan. Dat betekende dat het sneller ging, zo voelde het ook. Het ging niet alleen sneller, maar ook makkelijker. Bij het twee kilometerpunt zag ik 6:35 op mijn horloge staan. Dat betekende dat de kilometer in 3:15 ging. Ik keek eens achterom en zag dat ik een klein gaatje had met Maximiliaan. Nu was het de bedoeling om de voorsprong zo snel mogelijk uit te breiden.

Nu kwam het moeilijkste stuk met de Slikbrug en molen de Lelie. Het tempo ging eruit en na de molen kwam ik niet in het tempo dat ik voor de Slikbrug liep. Dat maakte mij eigenlijk ook niets uit, als de voorsprong maar groter werd. Bij de doorkomst na de eerste ronde keek ik eens op de klok en zag ik 8:17 staan. Ik lag op schema om slechts 3 seconden toe te geven op mijn PR op de weg. Ik wist wel dat ik verval zou hebben, dus dat het geen PR op de weg zou worden was wel duidelijk. Mijn voorsprong was op dit moment 8 seconden. Ik hoorde dat wij een heel groot gat hadden op de rest van het deelnemersveld, dus het was al duidelijk dat ik 1^e of 2^e zou worden. We kwamen nu op het stuk wind tegen. Bij het drie kilometerpunt kwam ik in 9:59 door, dus een kilometer in 3:24.

Nu kreeg ik het toch wel lastig tegen de wind. Na 3500 meter zag ik 11:48 op mijn horloge staan. Ik ging weer naar het stuk met de wind in de rug en keek even naar de andere kant. Ik zag dat mijn voorsprong in de laatste kilometer zeker was verdubbeld. Nu wist ik zeker dat hij zich had opgeblazen en dat ik ging winnen. Ik kwam bij het 4 kilometerpunt door in 13:31, dus een langzame kilometer in 3:32.

Ik had nog 3:28 over om onder de 17 minuten te lopen, dus ging ik hiervoor. Ondanks dat ik nog wilde versnellen in de slotkilometer kon ik toch wel genieten. Met nog 500 meter te gaan keek ik eens op mijn horloge en zag 15:15 staan. Nog een keer over de Slikbrug en nog een keer door molen de Lelie. De finish kwam nu echt in zicht. De handen konden de lucht in. Yes, gewonnen! Met 16:55 geen toptijd, maar op dit parcours in een solo wedstrijd kan ik hier zeker tevreden mee zijn. Het ging ook niet om de tijd, maar om de winst en dat was gelukt.

Bij de huldiging mocht ik op het hoogste schavot staan en dat voor mijn eigen vereniging. De Lelieloop is mijn thuiswedstrijd, dan is het extra mooi om te winnen. Het was genieten. Deze 5 kilometer geeft ook vertrouwen voor zaterdag als ik de 10 kilometer doe bij de Bavoloop. Deze hoop ik onder de 34:30 te lopen en stiekem hoop ik onder de 34 minuten te lopen.

Bavoloop

Op zaterdag 15 juni stond de Bavoloop in Rijsbergen op het programma. Dit is ook een wedstrijd waar ik graag aan mee doe. Mijn moeder komt uit Rijsbergen en ik ken het dus goed. Het voelt ook een beetje als thuiswedstrijd. Ik hoop vandaag de 10 kilometer onder de 34:30 te lopen. Mijn plan was om mee te gaan met Toon Heeren van Achilles. Ik ging al vroeg richting Rijsbergen om de 5 kilometer nog te zien. Hier deden Wessel, Thomas, Stefan en Hans aan mee. Wessel zat na de eerste ronde in een kopgroep van vier man. We kregen een mooi verslag van de wedstrijd, zodat we constant op de hoogte bleven van waar Wessel liep. Wessel werd steeds genoemd bij de kopgroep, dus wisten wij dat het goed ging. Toen we hoorden dat ze nog met twee man over waren en hij er nog steeds bij zat met nog maar 500 meter te gaan wisten we dat het kon en dat het heel spannend zou worden. Even leek het erop dat Wessel zou gaan winnen in zijn thuiswedstrijd, want hij sloeg een klein gaatje. Helaas werd hij in de laatste 100 meter nog voorbij gesprint en werd tweede op slechts 2 seconden, maar won wel bij de senioren. De winnaar is namelijk nog een junior. Ook liep Wessel een mooi PR in 17:10, dat is voor mij ook gelijk goed. Dit betekend dat ik echt weer tegenstand ga krijgen binnen de vereniging.

Na de spannende 5 kilometer was het mijn beurt. Om 19:30 klonk het startschot van de 10 kilometer en zocht ik gelijk Toon op. Dit zou voor mij een ideale haas moeten zijn. We moesten vijf ronden gaan lopen. De eerste kilometer ging goed in 3:20. Mijn horloge piepte al voor het kilometerbordje, dus daar had ik niks aan. De tweede kilometer ging zelfs een beetje sneller, want die ging in 3:16. Op het 2 kilometerpunt kwamen we namelijk door in 6:36. Ik liep op schema voor een tijd laag in de 33 minuten, dat zou misschien iets aan de harde kant zijn. Ik zou dan namelijk meer dan 1:30 van mijn PR af moeten halen.

We bleven als groep goed bij elkaar lopen. Een paar seconden voor ons liep Jeroen van Damme. Ik zag dat het niet zo goed ging met hem, want hij begon met zijn armen te zwaaien en ging loopsprongen doen. Jeroen heeft een spierziekte waardoor hij niet altijd controle heeft over zijn lichaam. Op dit slechte moment kwamen wij dichterbij. De derde kilometer ging in 3:28, dus kwamen we door in 10:04. Het tempo zakte dus een beetje in de groep. Dit was ook een logisch gevolg van de snelle openingsronde. Jeroen liep weer goed en daardoor liep hij weer verder weg bij ons. Ondertussen klopte er helemaal niets meer van mijn horloge, die bleef snelle kilometertijden geven. De bordjes kwamen constant een paar seconden later. Na vier kilometer keek ik weer op mijn horloge en zag 13:30 staan, dus een kilometer in 3:26. Nog steeds liep ik op een schema om onder de 34 minuten te lopen. Ik was nog steeds op weg om bijna een minuut van mijn PR af te halen.

Na ongeveer 4,5 kilometer merkte ik dat het tempo ineens flink zakte. Er gingen twee mannen vandoor. Ik besloot gewoon achter Toon te blijven lopen. Toen vlak voor het vijf kilometerpunt Nick Jansen en die andere jongen ook gingen bleef ik nog steeds achter Toon lopen. Toen Toon ook een gat liet vallen met deze twee jongens besloot ik toch maar aan te sluiten. Het ging echt niet goed met Toon, dat had ik wel door. We kwamen bij de matten voor 5 kilometer en ik zag de klok op 17:05 staan, dit was 3 seconden sneller dan de winnaar van de 5 kilometer. Dat betekent dat de laatste kilometer in 3:35 ging. Dit had alles te maken met het dipje van Toon. Nog steeds liep ik op schema om een dik PR te lopen. Nu moest ik Nick en die andere jongen laten lopen. Ik kwam alleen te lopen, dat is iets waar ik heel slecht in ben. Ik kwam bij de zesde kilometer en zag 20:34 op mijn horloge, dus een kilometer in 3:29.

Nog twee rondjes te gaan en nog altijd was ik op weg naar een tijd van onder de 34:30, maar ik was ondertussen wel steeds wat tijd aan het inleveren. De twee voor me liepen steeds verder weg en ondertussen keek ik regelmatig waar Toon was. Zoals verwacht was de zevende kilometer slecht, want ik kwam door na 24:17, dus een kilometer in 3:43. Nu verloor ik toch wel heel veel en was het duidelijk dat het geen 34:30 zou worden. Mijn PR van 34:44 kon nog, maar dan moest ik me herpakken. Toon kwam weer voorbij. Nu moest ik aanpikken en dat deed ik ook. Helaas duurde dit maar ongeveer 300 meter. Ik was echt helemaal leeg. Het enige wat ik nu nog kon was de schade zoveel mogelijk beperken. Bij het 8 kilometerpunt kwam ik door in 27:53, dus een kilometer in 3:36. Ik moest nu nog twee kilometer in 3:27 lopen voor een PR, dat werd hem dus zeker niet.

Toon liep langzaamaan steeds iets verder weg, maar bij hem was het tempo ook niet meer zo hoog als in de eerste vier kilometer. De negende kilometer ging in 3:40, dus kwam ik door in 31:33. Ik begon aan mijn laatste kilometer, deze moest in 3:10. Dat ging niet meer lukken, dus dan maar proberen om in ieder geval onder de 35 minuten te blijven. Hiervoor was een kilometer in 3:26 nodig. Toon was een mooi richtpunt. Ik probeerde naar hem toe te lopen, maar helaas kwam ik niet dichterbij. Het gat bleef hetzelfde. Nog 200 meter nu begon ik te sprinten en merkte dat de snelheid goed was. Toon finishte in 34:49, toen kreeg ik de klok in zicht. Nog 50 meter. Het ging heel krap worden om nog onder de 35 minuten te blijven. Net voor de finish zag ik helaas toch die 35 op de klok verschijnen, met een slotkilometer van 3:29 kwam ik uiteindelijk uit op 35:02. Ik drukte mijn horloge af en die gaf een PR op de 10 kilometer in 34:34, maar die gaf een afstand van 10,15 kilometer aan. Ik werd op dat moment helemaal chagrijnig van dat ding. De eerste keer dat ik er niet vrolijk van werd dat die een PR aangaf.

Helaas was het vandaag niet mijn wedstrijd. Het is zonde dat ik in de laatste 2 ronden ben gaan sukkelen. Als je kilometers van boven de 3:40 gaat lopen weet je dat het klaar is en dat het moeilijk wordt. Het is op dit moment gewoon te merken dat ik meer snelheid heb dan duur, dat komt omdat ik in deze periode vooral veel baanwedstrijden loop. Vanaf nu tot aan de vakantie loop ik alleen nog maar baanwedstrijden en hopelijk gaat dit beter dan de 10 kilometer.