vrijdag 3 januari 2020

6e plaats Kerstcross Sprundel voor Thijs Staps


Op tweede kerstdag stond de traditionele Kerstcross Sprundel op het programma. Dit werd mijn 6e deelname op rij. Ik ging voor de 3e keer deelnemen aan de lange cross, dit zijn 5 rondjes van 1600 meter, dus 8 kilometer. Het parcours lag er goed bij. Bij de start zag ik 5 mannen die op een 10 kilometer altijd meer dan een minuut voor mij eindigen, maar als ik keek naar de rest was er niemand die op een 10 kilometer binnen een minuut achter mij eindigt. Voor de start wist ik dus al dat ik 6e zou worden. Mijn doel was om ieder geval harder te lopen dan 29:45,2 vorig jaar. Ik wilde proberen een halve minuut sneller te lopen, maar gezien mijn prestaties de laatste tijd zou een snellere tijd ook al moeilijk genoeg zijn.

Om 12:30 klonk het startschot. Ik wilde bij de modderbocht bij de stal in 6e positie lopen, dit lukte. Na ongeveer 400 meter keek ik eens links en zag ik dat we met 7 man al helemaal los waren van de rest. De kopgroep bestond uit Ben Vriends, Ronald Cockx, Okbazgi Kidane, Michael Beuwer, Rick Lambregts, Bart Bastiaansen en ik. Ik liep als 6e in het treintje. Bij het keerpunt naar het gras zag ik dat Bart de groep liet lopen. Na de eerste ronde kwamen we met 6 man door na 5:48, maar die ronde was iets langer. Vanaf de start naar de eerste bocht was 11 seconden, dus was de ronde 5:37.

Na een snelle berekening kwam ik tot de conclusie dat dit op schema van rond de 28:30 lag, dan zou ik 1:15 sneller moeten lopen dan vorig jaar, dat is niet realistisch. Ik besloot om eigen tempo te gaan lopen en liet de kopgroep gaan. Het verschil met Bart was ongeveer 8 seconden, dus moest ik zorgen dat ik langzaamaan zou uitlopen. Na de tweede ronde kwam ik door in 11:46, dus een rondje in 5:58. Michael Beuwer liep 5e en zat al ongeveer 20 seconden voor me, Bart zat ongeveer 12 seconden achter mij.

Zoals verwacht zou ik dus 4 rondes helemaal alleen gaan lopen. Bij het keerpunt heb je een overzichtelijk stukje en kun je alles zien wat binnen 50 seconden liep. Halverwege de wedstrijd waren de verschillen al zo groot dat ik nog net Rick zag, met een mooi gat ten opzichte van Michael. Aan de andere kant kwam ik alleen Bart nog tegemoet gelopen, de rest was uit beeld. De derde ronde kwam ik door in 17:48, dus een rondje in 6:02.

Ik wist dat ik nu rondjes onder de 6 minuten moest gaan lopen voor mijn tijd van vorig jaar. Ondertussen lag ik al 45 seconden achter op Michael en ongeveer 18 seconden voor op Bart. Bij het keerpunt zag ik tot mijn verbazing Rick lopen en niet Michael die de vorige ronde toch nog wel een stukje achter Rick liep. Het verschil was net als de ronde daarvoor ongeveer 50 seconden. Hierdoor dacht ik dat ik een goede vierde ronde liep, maar toen ik zag dat mijn rondetijd slechts 6:05 was besefte ik dat het Rick was die instortte. Ik kwam door in 23:52, dit was 6 seconden langzamer dan vorig jaar.

Ik moest voor dezelfde tijd als vorig jaar 13 seconden sneller lopen dan deze ronde, dus 5:52. Ik wist dat het heel moeilijk zou worden om mijn tijd van vorig jaar te verbeteren. Ondanks dat ik helemaal alleen liep met zware benen wilde ik heel graag voor die tijd gaan en het feit dat Rick niet uitliep was een dubbele motivatie. Fysiek was het ver op, deze ronde zou puur op mentaliteit gaan. Al snel in de laatste ronde zag ik Hans voor me lopen, die wilde ik uiteraard dubbelen. Bijna halverwege de laatste ronde had ik hem te pakken. Ik kwam weer bij het stuk waar ik Rick kon zien lopen en het verschil was nog steeds hetzelfde, het was 50 seconden. Nog ongeveer 700 meter, dus nog een keer extra aanzetten. Ik ging voor de laatste keer het bos in, nog eens extra aanzetten, sprintend de laatste heuvel op. Ik kwam het bos uit. Het eerste waar ik op focuste was de klok en die zag ik op 29:37 staan. Ik besefte dat het binnen een seconde zou zijn. Het werd een alles of niets sprint, zoals ik op de 3000 dit jaar ook al een keer had gedaan toen ik mijn PR met 0,32 verbeterde. Voor de toeschouwers was het misschien een gek gezicht, iemand die 6e wordt zonder concurrentie om zich heen en dan nog zo sprinten. Pas toen ik sprintend tegen het touw liep zat mijn sprint erop, de tijd was precies 29:45. De slotronde van 5:52 was nog wel sterk.

Het was voor mij afwachten tot de uitslagen op Facebook zouden komen en toen die erop kwamen was ik toch blij, want het was 29:45,1. Dat was precies 0,1 seconde sneller dan vorig jaar. Uiteraard heb ik mijn rondes ook nog vergeleken met de top 5 en wat bleek, mijn laatste ronde was gewoon 8 seconden sneller dan Rick, dat verschil is pas gemaakt in de laatste 700 meter aangezien het verschil daar nog echt 50 seconden was en bij de finish 41,3. Michael Beuwer, die 4e was, liep zijn laatste ronde maar 9 seconden sneller en nummer 3 Ronald Cockx zelfs maar 7 seconden. Bijna al mijn achterstand is dus opgebouwd in de 2e, 3e en 4e ronde. Het middenstuk, daar moet dus aan gewerkt worden. Deze prestatie is toch beter dan vorig jaar, toen heb ik tot het einde gestreden met Jeroen. Nu heb ik 4 rondes alleen gelopen wat toch wel een stuk zwaarder is, daarom is het toch nog knap dat ik in de slotronde 6 seconden sneller heb gelopen dan vorig jaar. Het was wel het jaar van de alles of niets sprintjes. De eerste was in februari in Schoorl en nu met de Kerstcross de laatste. Ondertussen ben ik wel bekend met de Boebka methode, dat is het nipt verbeteren van een PR. Ik durf het ondertussen de Staps methode te noemen, want dit was de 7e alles of niets spint dit jaar.

maandag 14 oktober 2019

16e plaats voor Thijs Staps bij de 10 km Singelloop Breda


Op zondag 6 oktober stond de Singelloop Breda op het programma. Voor mij werd het mijn derde 10 kilometer van dit jaar. Ik had ingeschreven op 34:30, hierop wilde ik weggaan. In ieder geval wilde ik onder mijn PR van 34:44 lopen. Ik wist dat Jeroen mee zou doen en dus was mijn plan om met hem mee te gaan en dan moest het goed gaan komen. Het was in ieder geval zeker dat ik sneller zou lopen dan vorig jaar, toen liep ik 36:27. Als ik dit nu zou presteren, dan zou het 1:25 langzamer zijn dan mijn slechtste prestatie dit jaar.

Officieel moet je van achter het startvak in, maar ik ging van voren. Waar ze vorig jaar moeilijk deden was dat nu niet en kon ik gewoon vooraan staan. Om 12:15 klonk het startschot en ik was de eerste die weg was. Daardoor liep ik de eerste 100 meter op kop. Ik koos voor mijn eigen tempo en wachtte totdat Jeroen voorbij zou komen om aan te haken. Na 300 meter kwam Jeroen voorbij en sloot ik aan. Er ontstond een kopgroep van 8 met daarachter een groep van 3, dat was onze groep. De eerste kilometer ging in 3:18, dat was iets te snel. Met dat tempo zou je 33:00 lopen. De tweede kilometer bleef ik achter Jeroen lopen en die ging in 3:29, dat was een goede kilometer. We hadden nu 6:45 op twee kilometer. Na 2,5 kilometer gingen we een fietspad op. We moesten naar rechts. Jeroen ging voor mij door de bocht en ik dacht er snel doorheen te gaan om erbij te blijven. Het bleek glad te zijn en ik moest helemaal uitwijken om niet te vallen. Daardoor had Jeroen een paar meter te pakken, maar al snel had ik dat gat weer gedicht. Op 3 kilometer kwamen we door na 10:16, dus een kilometer in 3:31. Ik lag nu 8 seconden onder schema PR, dit kwam door de eerste kilometer. Na iets meer dan 3 kilometer nam de derde atleet in onze groep de kop over. Hij had de hele tijd al achteraan in het groepje gelopen. Ik merkte gelijk dat het tempo iets omhoog ging. Nu moest ik afhaken, maar ik kwam al snel weer terug. Een paar honderd meter verderop moest ik weer afhaken, maar weer kwam ik snel terug. De vierde kilometer ging in 3:25, dus zoals het al aanvoelde was er een versnelling. We zaten nu op 13:41. Nu moest ik voor de derde keer afhaken en nu wist ik dat het definitief was. Het tempo lag net iets te hoog. Het gat werd nu snel groot. Zij kwamen na 17:02 door op 5 kilometer, dus liepen zij 3:21, dat betekende dat het nog sneller ging bij hun. Ik kwam als 11e door na 17:18. Op een kilometer verloor ik dus al 16 seconden, de kilometer ging in 3:37.

Deze kilometer was toch echt te langzaam, want waar ik op 4 kilometer nog 11 seconden sneller doorkwam dan gepland, was het nu opeens slechts 2 seconden. Als ik geen verval meer zou hebben zou ik 8 seconden onder mijn PR lopen, ik liep op schema 34:36. Het werd nu zwaar alleen. We gingen het water over en kwamen aan de andere kant te lopen. Ik merkte dat ik de wind mee had en kon wat versnellen. De 6e kilometer ging in 3:34, iets sneller. Ik kwam door na 20:52. Voor het eerst in de wedstrijd liep ik boven schema PR, maar als ik het verval zou kunnen beperken kon het nog. Ik vertrouw altijd op mijn laatste kilometer, daar kan ik altijd nog wel versnellen. Na 6,5 kilometer werd ik voor de eerste keer ingehaald. Ik ging mee. Dit lukte 200 meter, toen moesten we naar links en na die bocht had ik gelijk een achterstand van 10 tot 15 meter, al gauw moesten we naar rechts en het gat werd nog wat groter. Nu hadden we wind tegen. Ik merkte dat ik nu niet meer in het tempo kwam en het ging heel erg moeizaam. De kilometer ging in 3:45, dat betekende dat ik nu op 24:37 zat. Ik had nu zoveel verloren op een kilometer dat een PR nu ineens onmogelijk is. Zelfs een tijd onder de 35:00 zou heel moeilijk worden. Het doel veranderde helemaal en het was nu vechten om de 12e plaats vast te houden. Net voor het acht kilometerpunt kwam een groepje van 4 voorbij. Ik probeerde aan te haken, maar het lukte net niet. Het ging iets te snel voor mij. De 8e kilometer ging in 3:42, dus nu zaten we op 28:19. Op 2 kilometer tijd had ik al 31 seconden verloren. Het groepje liep een paar meter voor me, maar dat kleine gat kreeg ik maar niet dicht. Nu bleef het verschil hetzelfde. We gingen linksaf en we hadden weer wind in de rug. Het liep weer iets beter. Nu was het nog 1500 meter, dat is meer mijn ding. Het tempo ging omhoog. De 9e kilometer ging in 3:36, dus was de tijd nu 31:55. Ik had nog 2:48 over voor een PR, dus onmogelijk en 3:04 om onder de 35 minuten te lopen, dat ging in deze fase van de wedstrijd ook niet meer lukken. Ik probeerde weer naar de groep voor me te lopen, maar dat gat bleef ongeveer 50 meter. We gingen nu rechtsaf de Halstraat in, vanaf hier is het nog 300 meter. Ik dacht nu te gaan sprinten, maar zodra ik begon te sprinten stopte ik er ook gelijk mee, want die steentjes waren heel erg glad. Met nog 100 meter zag ik in mijn ooghoek iemand voorbij komen. Het gebeurt mij niet dat ik een sprint verlies, dus zette ik even aan en had gelijk een gat. Ik keek achterom en zag dat hij het opgaf, want hij zou die sprint nooit kunnen winnen van mij. Ik keek naar de klok en zag 35:29, de slotkilometer ging in 3:34 met het gevoel dat het nog iets sneller kon gaan. Het eindresultaat werd een 16e plaats met in totaal ruim 5000 deelnemers. Er waren ruim 3000 mannen. Jeroen werd uiteindelijk 11e in 34:43, dat is 1 seconde onder mijn PR.

Helaas zat ik 45 seconden boven mijn PR. Deze tijd is wel 58 seconden sneller dan vorig jaar. Het zat 8 seconden van mijn vierde tijd ooit vandaan. Het lijkt weer een typisch jaar te worden voor mij. In het voorjaar PR na PR en dan na de vakantie niets meer en ook niet eens in de buurt met uitzondering van Wageningen, waar ik 2,3 seconden tekort kwam. Het dieptepunt is meestal de wedstrijd waar ik de meeste motivatie voor heb, de Herfstmarathon van Etten-Leur. Hier heb ik al 4 keer op rij mijn slechtste tijd op de 5 km of 10 km van dat jaar gelopen. Ondanks deze tegenvaller heb ik wel vertrouwen in een goede 5 km in Etten-Leur. De beslissing om hier een 5 km te lopen is bewust, want ik heb ooit gezegd dat ik de 5 kilometer wil winnen. Na bestudering van deelnemers en tijden van afgelopen jaren ben ik tot de conclusie gekomen dat ik een aardige kans maak om te winnen. De winnende tijd vorig jaar was 16:31, dat is precies mijn PR op de weg. Op naar de Herfstmarathon van Etten-Leur om mijn kwartet overwinningen in Etten-Leur in 2019 te voltooien, want eerder dit jaar heb ik al de Achillescross gewonnen bij de senioren, de 3000 meter bij de baanwedstrijd van Achilles en de 5 km bij de Lelieloop.

zondag 7 juli 2019

Wedstrijd Verslag: Track Meeting bij AV Pallas ’67 in Wageningen door Stefan Jorissen

Vrijdag 4 juli 19:15 uur, trainer Ad Vissers en trainingsmaatjes Wessel en Thijs opgehaald voor een baanwedstrijd tijdens de Track Meeting bij AV Pallas ’67 in Wageningen. Niet naast de deur, maar zeker de moeite waard! Het  deelnemersveld was erg sterk en dan is het altijd leuk om tijdens het warm lopen en een kop koffie, naar de eerste series te kijken. Wat mij betreft met 20 graden en weinig wind een ideale avond voor een wedstijd.



Na een lekkere warming-up mocht ik om 22:45 uur samen met ongeveer 20 atleten starten. Ik had mezelf voorgenomen om een schema van 18:30 min aan te houden. Met 3:38, 3:34, liep ik de eerste 2 kilometer te hard. Bij  kilometer 3 moest ik het tempo mede hierom iets laten zakken. Kilometer 3 liep ik 3:40 min. Van 3 naar 4 kilometer kreeg ik het echt zwaar en het lukte me niet om aan te haken bij de atleten voor me. De vierde kilometer liep ik teleurstellend in 3:54 min. Bij het ingaan van de vierde kilometer kreeg ik nieuwe energie en ik werd ingehaald door twee atleten. Deze twee atleten wilde ik perse inhalen en nu kwam het aan op het mentale stuk. In de laatste ronde zette ik de aanval in en bij het 200 meter punt ben ik voluit naar de finish gesprint. Ik haalde beide atleten nog in en de laatste kilometer kwam uit op 3:41 met een finishtijd van 18:38:13 en een gemiddelde van 3:41, mijn snelste tijd in 10 jaar op een 5000 meter. Daar ben ik uiteraard enorm blij mee, zeker na een teleurstellende Bavoloop (19:36 min) vorige maand. Na even op adem komen en een “high five”  met trainer Ad, samen met Wessel nog een paar rondjes op de baan uitgelopen en na een zeer koude douche zijn we tevreden naar huis gereden!!

woensdag 26 juni 2019

Lelieloop en Bavoloop door Thijs Staps


Thijs Staps wint 5 km Lelieloop
Op maandag 10 juni stond de Lelieloop op het programma. Ik mocht er vroeg uit, want om 8:00 begonnen we al met het opbouwen bij de start/finish. Ik mocht het podium klaarzetten. Daarna ging ik op het hoogste schavot staan. Even kijken of ik het podium op kon komen, want hier wilde ik na de 5 kilometer ook staan. Twee jaar geleden was ik 3e, vorig jaar 2e en dit jaar had ik dus maar 1 doel en dat was winnen. Tijd maakt mij niet uit. Bij de start keek ik nog eens om me heen en zag eigenlijk maar 1 echte concurrent. Dat was Maximiliaan Meester, die vorig jaar 3e was geworden achter mij.

Om 13:00 klonk het startschot en waren we vertrokken. Er waren kinderen die sprintend van start gingen. Ik besloot gewoon mijn eigen tempo te lopen en gunde die kinderen ook hun moment van glorie. Na 500 meter was het feest voor de kinderen voorbij en kwam ik op kop. Ik keek eens op mijn horloge en die gaf 1:38 aan. Precies het tempo waarop ik wilde beginnen. We passeerden de 1e kilometer en ik keek op mijn horloge, die gaf 3:20 aan. Dit was een mooi tempo. Ik keek eens achterom en maakte de balans op. Ik zag alleen Maximiliaan nog bij mij lopen zoals verwacht. Ik wilde rond dit tempo blijven lopen in de hoop dat hij zich zou opblazen door bij mij te blijven.

Nadat we de eerste kilometer met wind tegen hadden gelopen kregen we in de tweede kilometer de wind in de rug. Dit liep heel lekker. Na 1500 meter keek ik weer eens op mijn horloge en zag 4:54 staan. Dat betekende dat het sneller ging, zo voelde het ook. Het ging niet alleen sneller, maar ook makkelijker. Bij het twee kilometerpunt zag ik 6:35 op mijn horloge staan. Dat betekende dat de kilometer in 3:15 ging. Ik keek eens achterom en zag dat ik een klein gaatje had met Maximiliaan. Nu was het de bedoeling om de voorsprong zo snel mogelijk uit te breiden.

Nu kwam het moeilijkste stuk met de Slikbrug en molen de Lelie. Het tempo ging eruit en na de molen kwam ik niet in het tempo dat ik voor de Slikbrug liep. Dat maakte mij eigenlijk ook niets uit, als de voorsprong maar groter werd. Bij de doorkomst na de eerste ronde keek ik eens op de klok en zag ik 8:17 staan. Ik lag op schema om slechts 3 seconden toe te geven op mijn PR op de weg. Ik wist wel dat ik verval zou hebben, dus dat het geen PR op de weg zou worden was wel duidelijk. Mijn voorsprong was op dit moment 8 seconden. Ik hoorde dat wij een heel groot gat hadden op de rest van het deelnemersveld, dus het was al duidelijk dat ik 1e of 2e zou worden. We kwamen nu op het stuk wind tegen. Bij het drie kilometerpunt kwam ik in 9:59 door, dus een kilometer in 3:24.

Nu kreeg ik het toch wel lastig tegen de wind. Na 3500 meter zag ik 11:48 op mijn horloge staan. Ik ging weer naar het stuk met de wind in de rug en keek even naar de andere kant. Ik zag dat mijn voorsprong in de laatste kilometer zeker was verdubbeld. Nu wist ik zeker dat hij zich had opgeblazen en dat ik ging winnen. Ik kwam bij het 4 kilometerpunt door in 13:31, dus een langzame kilometer in 3:32.

Ik had nog 3:28 over om onder de 17 minuten te lopen, dus ging ik hiervoor. Ondanks dat ik nog wilde versnellen in de slotkilometer kon ik toch wel genieten. Met nog 500 meter te gaan keek ik eens op mijn horloge en zag 15:15 staan. Nog een keer over de Slikbrug en nog een keer door molen de Lelie. De finish kwam nu echt in zicht. De handen konden de lucht in. Yes, gewonnen! Met 16:55 geen toptijd, maar op dit parcours in een solo wedstrijd kan ik hier zeker tevreden mee zijn. Het ging ook niet om de tijd, maar om de winst en dat was gelukt.

Bij de huldiging mocht ik op het hoogste schavot staan en dat voor mijn eigen vereniging. De Lelieloop is mijn thuiswedstrijd, dan is het extra mooi om te winnen. Het was genieten. Deze 5 kilometer geeft ook vertrouwen voor zaterdag als ik de 10 kilometer doe bij de Bavoloop. Deze hoop ik onder de 34:30 te lopen en stiekem hoop ik onder de 34 minuten te lopen.


Bavoloop
Op zaterdag 15 juni stond de Bavoloop in Rijsbergen op het programma. Dit is ook een wedstrijd waar ik graag aan mee doe. Mijn moeder komt uit Rijsbergen en ik ken het dus goed. Het voelt ook een beetje als thuiswedstrijd. Ik hoop vandaag de 10 kilometer onder de 34:30 te lopen. Mijn plan was om mee te gaan met Toon Heeren van Achilles. Ik ging al vroeg richting Rijsbergen om de 5 kilometer nog te zien. Hier deden Wessel, Thomas, Stefan en Hans aan mee. Wessel zat na de eerste ronde in een kopgroep van vier man. We kregen een mooi verslag van de wedstrijd, zodat we constant op de hoogte bleven van waar Wessel liep. Wessel werd steeds genoemd bij de kopgroep, dus wisten wij dat het goed ging. Toen we hoorden dat ze nog met twee man over waren en hij er nog steeds bij zat met nog maar 500 meter te gaan wisten we dat het kon en dat het heel spannend zou worden. Even leek het erop dat Wessel zou gaan winnen in zijn thuiswedstrijd, want hij sloeg een klein gaatje. Helaas werd hij in de laatste 100 meter nog voorbij gesprint en werd tweede op slechts 2 seconden, maar won wel bij de senioren. De winnaar is namelijk nog een junior. Ook liep Wessel een mooi PR in 17:10, dat is voor mij ook gelijk goed. Dit betekend dat ik echt weer tegenstand ga krijgen binnen de vereniging.

Na de spannende 5 kilometer was het mijn beurt. Om 19:30 klonk het startschot van de 10 kilometer en zocht ik gelijk Toon op. Dit zou voor mij een ideale haas moeten zijn. We moesten vijf ronden gaan lopen. De eerste kilometer ging goed in 3:20. Mijn horloge piepte al voor het kilometerbordje, dus daar had ik niks aan. De tweede kilometer ging zelfs een beetje sneller, want die ging in 3:16. Op het 2 kilometerpunt kwamen we namelijk door in 6:36. Ik liep op schema voor een tijd laag in de 33 minuten, dat zou misschien iets aan de harde kant zijn. Ik zou dan namelijk meer dan 1:30 van mijn PR af moeten halen.

We bleven als groep goed bij elkaar lopen. Een paar seconden voor ons liep Jeroen van Damme. Ik zag dat het niet zo goed ging met hem, want hij begon met zijn armen te zwaaien en ging loopsprongen doen. Jeroen heeft een spierziekte waardoor hij niet altijd controle heeft over zijn lichaam. Op dit slechte moment kwamen wij dichterbij. De derde kilometer ging in 3:28, dus kwamen we door in 10:04. Het tempo zakte dus een beetje in de groep. Dit was ook een logisch gevolg van de snelle openingsronde. Jeroen liep weer goed en daardoor liep hij weer verder weg bij ons. Ondertussen klopte er helemaal niets meer van mijn horloge, die bleef snelle kilometertijden geven. De bordjes kwamen constant een paar seconden later. Na vier kilometer keek ik weer op mijn horloge en zag 13:30 staan, dus een kilometer in 3:26. Nog steeds liep ik op een schema om onder de 34 minuten te lopen. Ik was nog steeds op weg om bijna een minuut van mijn PR af te halen.

Na ongeveer 4,5 kilometer merkte ik dat het tempo ineens flink zakte. Er gingen twee mannen vandoor. Ik besloot gewoon achter Toon te blijven lopen. Toen vlak voor het vijf kilometerpunt Nick Jansen en die andere jongen ook gingen bleef ik nog steeds achter Toon lopen. Toen Toon ook een gat liet vallen met deze twee jongens besloot ik toch maar aan te sluiten. Het ging echt niet goed met Toon, dat had ik wel door. We kwamen bij de matten voor 5 kilometer en ik zag de klok op 17:05 staan, dit was 3 seconden sneller dan de winnaar van de 5 kilometer. Dat betekent dat de laatste kilometer in 3:35 ging. Dit had alles te maken met het dipje van Toon. Nog steeds liep ik op schema om een dik PR te lopen. Nu moest ik Nick en die andere jongen laten lopen. Ik kwam alleen te lopen, dat is iets waar ik heel slecht in ben. Ik kwam bij de zesde kilometer en zag 20:34 op mijn horloge, dus een kilometer in 3:29.

Nog twee rondjes te gaan en nog altijd was ik op weg naar een tijd van onder de 34:30, maar ik was ondertussen wel steeds wat tijd aan het inleveren. De twee voor me liepen steeds verder weg en ondertussen keek ik regelmatig waar Toon was. Zoals verwacht was de zevende kilometer slecht, want ik kwam door na 24:17, dus een kilometer in 3:43. Nu verloor ik toch wel heel veel en was het duidelijk dat het geen 34:30 zou worden. Mijn PR van 34:44 kon nog, maar dan moest ik me herpakken. Toon kwam weer voorbij. Nu moest ik aanpikken en dat deed ik ook. Helaas duurde dit maar ongeveer 300 meter. Ik was echt helemaal leeg. Het enige wat ik nu nog kon was de schade zoveel mogelijk beperken. Bij het 8 kilometerpunt kwam ik door in 27:53, dus een kilometer in 3:36. Ik moest nu nog twee kilometer in 3:27 lopen voor een PR, dat werd hem dus zeker niet.

Toon liep langzaamaan steeds iets verder weg, maar bij hem was het tempo ook niet meer zo hoog als in de eerste vier kilometer. De negende kilometer ging in 3:40, dus kwam ik door in 31:33. Ik begon aan mijn laatste kilometer, deze moest in 3:10. Dat ging niet meer lukken, dus dan maar proberen om in ieder geval onder de 35 minuten te blijven. Hiervoor was een kilometer in 3:26 nodig. Toon was een mooi richtpunt. Ik probeerde naar hem toe te lopen, maar helaas kwam ik niet dichterbij. Het gat bleef hetzelfde. Nog 200 meter nu begon ik te sprinten en merkte dat de snelheid goed was. Toon finishte in 34:49, toen kreeg ik de klok in zicht. Nog 50 meter. Het ging heel krap worden om nog onder de 35 minuten te blijven. Net voor de finish zag ik helaas toch die 35 op de klok verschijnen, met een slotkilometer van 3:29 kwam ik uiteindelijk uit op 35:02. Ik drukte mijn horloge af en die gaf een PR op de 10 kilometer in 34:34, maar die gaf een afstand van 10,15 kilometer aan. Ik werd op dat moment helemaal chagrijnig van dat ding. De eerste keer dat ik er niet vrolijk van werd dat die een PR aangaf.

Helaas was het vandaag niet mijn wedstrijd. Het is zonde dat ik in de laatste 2 ronden ben gaan sukkelen. Als je kilometers van boven de 3:40 gaat lopen weet je dat het klaar is en dat het moeilijk wordt. Het is op dit moment gewoon te merken dat ik meer snelheid heb dan duur, dat komt omdat ik in deze periode vooral veel baanwedstrijden loop. Vanaf nu tot aan de vakantie loop ik alleen nog maar baanwedstrijden en hopelijk gaat dit beter dan de 10 kilometer.

zondag 2 juni 2019

Twee PR’s in 8 dagen door Thijs Staps

Trackmeeting Wageningen
Op vrijdag 17 mei stond de 1e Trackmeeting Wageningen 2019 op het programma, vorig jaar liep ik hier in september 17:21,06. Mijn tweede tijd van 2018, want de snelste tijd in 2018 liep ik 6 dagen later in Rotterdam, dat was 17:12,42. We zijn nu 8 maanden verder en het is duidelijk dat ik veel beter ben dan destijds. Mijn doelstelling was om onder de 16:30 te lopen. Bij de inschrijvingen zag ik Bo Ummels staan, de winnares van het NK halve marathon in maart in 1:14:00. Zij had ingeschreven op haar PR van 16:18, dus was de bedoeling om gelijk achter haar aan te gaan en er zo lang mogelijk bij te blijven.

Om 22:00 klonk het startschot. De groep werd bij de start in tweeën gesplitst. Ik zat bij de groep die in de buitenbaan moest starten, dat betekende dat ik na 100 meter naar binnen moest komen. Bo startte bij de andere groep. Toen ik naar binnen moest komen zocht ik gelijk naar Bo. Er was een mooi gaatje waardoor ik er mooi tussen kon komen. De eerste 200 meter ging in 38 seconden, dat was prima. De doorkomst na 600 meter was belangrijker, omdat dat de eerste volle ronde was. Ik zag de klok op 1:57 staan, dat was een rondje 79. De bedoeling was om rondjes 78,5 te lopen, dus dit was goed. We hadden een mooi groepje van zes, waarvan drie mannen en drie vrouwen. Nu kwam de doorkomst op de kilometer, deze was 3:15. Een rondje 78, dus ook deze was goed. Ik lig nu op schema 16:15, dus kan ik rustig in het groepje blijven.

Nu moesten de twee andere dames afhaken en bleven we met vieren over. We liepen met ons groepje tussen plaats 9 en 12. We kwamen bij de doorkomst voor 1400 meter. De klok stond op 4:33, dus een rondje 78. Het voelde nog steeds goed. Bij 1800 meter kwamen we door in 5:52, dus een rondje 79. Het was duidelijk dat er een mooi vlak tempo werd gelopen. De doorkomst op 2 kilometer was 6:32, dus een kilometer in 3:17. Ik zat nu op een schema om 10 seconden onder mijn PR te lopen, dus nog steeds prima.

Het voelde nog steeds goed en ik had het gevoel dat ik het nog wel een tijdje kon volhouden. Op 2200 meter kwamen we door in 7:10, dus weer een rondje 78. We gingen naar 2600 meter, ook dit was weer een rondje 78. De klok stond op 8:28. Bo ging nu op kop lopen van het groepje en ik haalde de andere twee jongens ook in en liep dus tweede in het groepje. Ondanks dat ik al op schema PR liep had ik toch de gedachte om te versnellen, maar ik vond het nog een beetje te vroeg. Ik was bang dat ik te vroeg zou gaan en dan weer zou worden teruggepakt, dus besloot ik nog maar even te wachten tot het goed voelde. We kwamen nu door voor 3000 meter. De klok stond op 9:47, dus een rondje 79. Weer een kilometer in 3:15, nu was ik echt goed op weg voor een PR.

We kwamen door op 3400 meter in 11:05, dus weer een rondje 78. Nu besloot ik de kop van het groepje over te nemen en met nog 1400 meter te gaan besloot ik te versnellen. Ik had het gevoel dat ik nog wel wat sneller kon dan 16:20, ondanks dat ook al een PR zou zijn. Na 3800 meter zag ik de klok op 12:23 staan, dus weer een rondje 78. Nu wist ik zeker dat ik een PR ging lopen. Op het 4 kilometerpunt kwam ik door in 13:03, dus een kilometer in 3:16. Dit was 16 seconden sneller dan bij mijn oude PR.

Met een goede slotkilometer wist ik dat er nog een tijd van onder de 16:15 in kon zitten. Na 4200 meter kwam ik door in 13:41, dus weer een rondje 78. Nu liep ik alleen. De rest van mijn groepje liep allemaal achter mij. Het was nog 2 ronden. Met nog 700 meter te gaan hoorde ik de bel voor de koplopers, dat betekende dat zij aan de slotronde gingen beginnen. Ik wist nu zeker dat ik in ieder geval niet gedubbeld zou worden. Na 4600 meter kwam ik door in 14:59, dus weer een rondje 78. Nog 400 meter, nu begon ik te versnellen. Ik zag iemand voor me lopen die aan het instortten was. Het was voor mij een mooi richtpunt en met nog 250 meter te gaan liep ik hem voorbij. Nog 200 meter, nu begon ik te sprinten. Nog 100 meter, nu zag ik Thomas voor me lopen. Dat was een mooi richtpunt, maar het verschil was nog iets te groot om hem te dubbelen. De jongen die ik net had ingehaald kwam mij voorbij sprinten. Ik probeerde er weer voorbij te komen, maar dit lukte niet. Ik kwam over de finish in een tijd van 16:12,77. Ik had dus een geweldige slotronde gelopen, namelijk een rondje 74. De slotkilometer ging in 3:10.

Deze 16:12,77 is een dik PR! Ruim 18 seconden onder mijn oude PR en ruim 59 seconden sneller dan mijn snelste tijd in 2018 in september. Dit geeft veel vertrouwen voor de komende wedstrijden. Volgende week ga ik proberen een nieuw clubrecord te lopen op de 1500 meter, de bedoeling is om in ieder geval onder de 4:20 te lopen, maar ik hoop stiekem op een tijd van 4:15.


Trackmeeting Utrecht
Op vrijdag 24 mei stond de 2e Trackmeeting Utrecht 2019 op het programma. De wedstrijd in Wageningen gaf veel vertrouwen voor deze wedstrijd. Ik had ingeschreven op 4:15, dat was 7,91 seconden onder mijn PR. Ondanks het grote verschil had ik wel het vertrouwen dat ik dit zou kunnen halen en anders heel dicht in de buurt zou kunnen komen. Het doel was om onder het PR van Jeroen Nijland te lopen en daarmee het clubrecord aan te scherpen, dit stond op 4:20,66. Met mijn PR van 4:22,91 zat ik daar nog 2,25 seconden boven. De laatste twee jaar heb ik vaker geprobeerd om onder de 4:20 te lopen, maar ik strandde steeds tussen de 4:22 en 4:26. Sinds dit jaar kun je via Atletiek.nu voor de wedstrijd zien in welke serie je zit en wat de ingeschreven tijden zijn. Ik zat in de 3e serie van de 6. Mijn ingeschreven tijd was gedeeld 6e samen met een andere jongen. De serie telde 14 atleten, dus moest ik ergens in het midden van het deelnemersveld starten.

Om 21:35 klonk het startschot van onze serie. Ik moest naar binnen gaan komen, want bij de start stond ik vanaf baan 1 gezien 10e. Ik vond een mooi gaatje waar ik tussen kon komen. Ik telde hoeveel atleten voor mij liepen, dit waren er 5. Ik liep op de 6e plaats, precies wat ik wilde. Na 100 meter ging de koploper er al vandoor, maar de rest van de serie liet hem gewoon lopen met het idee dat hij toch wel zou terugvallen. Deze jongen kwam na 300 meter door in een 47 hoog, dat betekende dat hij op een schema van net onder de 4 minuten liep, dat kan nooit in een serie waarin iedereen tussen de 4:10 en 4:29 had ingeschreven. Ik kwam mooi door in 51 seconden, dat was precies op schema 4:15. Nu liep er iemand naar de koploper toe. Ik besloot om gewoon in de groep te blijven, ondertussen kwam er iemand voorbij en liep ik op de 7e plaats. Na 600 meter waren er weer twee jongens die wegliepen uit onze groep, ondertussen bestond mijn groep nog uit drie man. Na 700 meter stond de klok op 2:00, dat was een rondje 69. Dit was een seconde langzamer dan gehoopt, maar nog steeds liep ik onder het schema van 4:20. Er ontstond nu een kopgroep van 4 man. De jongen die voor mij liep ging de jongen die op kop van ons groepje liep inhalen. Ondertussen lagen wij al zeker 20 meter achter de kopgroep met nog maar 700 meter te gaan. We begonnen met drie man aan de lastige opgave om terug te komen bij de kopgroep. Ik merkte dat we snel dichterbij kwamen en dat de andere jongens dan toch te snel hadden gelopen. De klok stond op 3:10 na 1100 meter, dus een rondje 70. Nu sloten we aan en gingen met 6 van de 14 man de slotronde in. Tijdens dat we naar de kopgroep liepen hadden we namelijk al iemand ingehaald die niet meer kon volgen. Ik zat mooi op schema clubrecord, maar 4:15 werd nu wel een moeilijk verhaal. Ik ben namelijk niet de snelste, maar moet het vergeleken met deze jongens meer van mijn duur hebben. Ik begon daarom ook gelijk te versnellen op het moment dat we aansloten en de slotronde ingingen. Met nog een kleine 200 meter te gaan kwam ik zelfs op de 2e plaats. Nog 100 meter, de jongen voor me begon te sprinten. Ik probeerde mee te gaan, maar op dit moment merkte ik dan toch dat ik snelheid mis en de mannen die ik net nog voorbij liep kwamen mij nu allemaal voorbij. Ik zag de klok voor de winnaar op 4:14,81 staan, dus 4:15 ging niet lukken. Ik werd uiteindelijk 5e in de serie. Na even te hebben gewacht op de officiële uitslag zag ik 4:16,94 op het scherm verschijnen. Dat betekende dat ik een snelle slotronde had gelopen met een rondje 67.

Deze 4:16,94 is een PR en clubrecord! Ik heb 5,97 seconden van mijn oude PR afgehaald en 3,72 seconden onder het oude clubrecord gelopen. Deze tijd is een gemiddeld kilometertempo van 2:51,3. Voor het eerst heb ik 21 km/h gelopen op een 1500 meter. Dit geeft veel vertrouwen voor woensdag 5 juni als ik de 1500 meter ga lopen bij de Twinson Extra Energie Trackmeeting in Barendrecht. Hier hoop ik onder de 4:15 te lopen. Deze wedstrijd telt mee voor het Run2Day Rotterdam baancircuit, deze wedstrijden zijn altijd sterk bezet. Dit is een circuit van acht wedstrijden, waarvan je er vijf moet lopen om voor het klassement in aanmerking te komen. Ik heb er nu al twee gemist, dus moet ik deze lopen. Vervolgens is het de Lelieloop. Ik heb altijd de 5 kilometer gelopen bij de Lelieloop. Twee jaar geleden was ik 3e en vorig jaar 2e. Dit jaar heb ik maar 1 doel en dat is om de 5 kilometer te winnen. Tijd maakt niet uit, alles minder dan de overwinning is gewoon een teleurstelling. Vervolgens is het op 15 juni de Bavoloop in Rijsbergen, hier ga ik weer eens een keertje een 10 kilometer lopen. Deze wedstrijd voelt voor mij ook een beetje als thuiswedstrijd gezien mijn moeder en uiteraard dus ook familie hier vandaan komt. Mijn PR is 34:44, maar ik hoop hier om laag in de 34 minuten te lopen en stiekem hoop ik op een hoge 33’er.

woensdag 8 mei 2019

6e plaats voor Thijs Staps bij de Antwerp Short Run

Op zondag 28 april stond de Antwerp Short Run op het programma, via de tante van Wessel deden Wessel, Thomas en ik mee met Sportoase. Ik voelde me goed en had wat uitslagen van de afgelopen jaren bekeken. Ik ging er vanuit dat ik in ieder geval in de 16 minuten zou lopen. In de afgelopen jaren liep je dan altijd bij de top 10, dit werd dus mijn doelstelling. Vorig jaar was ik in deze wedstrijd 18e geworden, maar met een tijd van 18:06 was het wel een grote teleurstelling, dit jaar wilde ik revanche nemen. De PR’s van de afgelopen weken gaven in ieder geval genoeg vertrouwen.

Helaas had ik last van stress bij de start, want we moesten een half uur van tevoren in het startvak zijn, tenzij je bij de eerste 350 was geëindigd vorig jaar, want die kregen een apart vak. Wessel en ik waren daar dus vorig jaar ook bij geëindigd, maar door Sportoase hadden we een verkeerd startnummer en moesten we toch bij de rest gaan staan. We hebben het een aantal keer aangegeven bij de organisatie, maar die lieten ons niet vooraan staan. Waar de snelle atleten op en neer konden lopen in het startvak en zich warm konden houden, stonden wij stil en kregen het koud door de regen. De spieren werden weer stijf door die regen. Ongeveer 3 minuten voor de start werd het toch wel druk in het voorste vak. Het werd moeilijker om in de gaten te houden wie wel en wie niet in dat eerste vak mochten starten, dus ben ik gauw over het lint gestapt en ben toch nog op de tweede startrij gekomen.

Om 12:00 klonk het startschot met stijve spieren vertrok ik, niet ideaal. Ik gaf daar niet aan toe en begon zoals ik wilde beginnen, in de kopgroep. Na de eerste 200 meter telde ik en kwam ik tot de conclusie dat ik 7e liep, prima dus. De eerste 500 meter ging snel in 1:31. Ik keek achterom en kwam tot de conclusie dat we met 7 man los waren van de rest. Ik besloot nu toch eigen tempo te lopen, want met dit tempo zou ik laag in de 15 minuten lopen, dat is toch echt te snel. Net na mij zag ik dat er een andere jongen het groepje liet gaan, op dat moment was mijn achterstand ongeveer 15 tot 20 meter. Vlak nadat hij eraf moest liep de koploper weg en liep hij solo op kop met daarachter 4 man. Ik wilde naar de nummer 6 lopen, dit bleek een Fransman te zijn. We passeerden het kilometerpunt, zoals verwacht een snelle in 3:11. Precies hetzelfde als bij mijn PR, alleen ging het nu moeizamer.

Ondertussen kwam ik steeds iets dichterbij de nummer 6. We kwamen nu op een open stuk en ik merkte dat het zwaar werd met de wind tegen. De laatste paar meters liep ik nu snel dicht, want dan konden we kop over kop lopen. Het tempo zakte en dat was te merken aan de kilometertijd, want deze was 3:28. Met 6:39 na 2 kilometer was ik nu 12 seconden langzamer dan bij mijn PR, maar er was nog hoop, maar dan moest die 3e kilometer echt richting de 3:20.

Na ongeveer 2,2 kilometer hadden we een keerpunt, deze was fijner dan bij de Leemputtenloop, want de bocht was ruimer. Na goed samenwerken tegen de wind, liep de Franse jongen voorop. Na het keerpunt versnelde hij, ideaal moment, want hier moesten we weer op gang komen en dan heeft degene die voorop loopt een voordeel. Net na het keerpunt kwam ik Thomas tegen en aangezien ik op weg was naar een tijd hoog in de 16 minuten wist ik dat hij op weg was naar een PR, want hij liep niet ver achter mij. Ik was Wessel aan het zoeken, maar die kwam ik vrij laat tegen en ik wist gelijk dat het bij hem niet goed ging. Conclusie bij het keerpunt was dat Thomas bezig was aan een topwedstrijd, ik een goede, maar niet de beste wedstrijd en voor Wessel leek het een teleurstelling te gaan worden. Ondertussen had de Fransman weer 15 tot 20 meter te pakken. Op eigen tempo kwam ik uiteindelijk steeds iets dichterbij en vlak voor het 3 kilometerpunt had ik hem weer te pakken. De derde kilometer liepen we in 3:24 en de doorkomsttijd op dit punt was 10:03. Dat betekende dat ik mijn laatste twee kilometer in 6:17 moest lopen voor een PR, dus nu zette ik dit definitief uit mijn hoofd en werd het overschakelen op plan B, namelijk de 6e plaats en in ieder geval een tijd in de 16 minuten, want dit was nog wel mogelijk.

Aan het begin van de 4e kilometer werkten we weer goed samen, maar na 3,5 kilometer liep ik ineens toch langer op kop dan hij. Ik voelde me goed, maar had het gevoel dat het nog te vroeg was om te versnellen. Ik moest wel op tijd versnellen, aangezien ik in de laatste wedstrijden altijd de eindsprint heb verloren. De 4e kilometer ging in 3:26 en het horloge gaf nu 13:29 aan, dat was 10 seconden langzamer dan bij mijn PR, maar toen had ik een hele snelle slotkilometer gelopen. Sneller dan dat zou waarschijnlijk niet lukken. Ik had nog wel 3:30 over voor een tijd in de 16 minuten, dus wist ik dat het nog een zware kilometer zou worden om dit te halen.

Met nog precies een kilometer te gaan kregen we twee bochten binnen 50 meter. Ik kreeg door dat de twee mannen achter ons dichterbij kwamen, dus was ik gefocust op de tweede bocht. Door mijn focus op de tweede bocht kwam de Fransman binnendoor in de eerste bocht, maar gelukkig kon ik toch op kop blijven en bij de tweede bocht versnelde ik. Weer een moment waarop we weer op gang moesten komen en nu had ik gelijk een paar meter te pakken. Ik ging nu gewoon volle bak ook al was het nog lang, alles of niets om zo kort mogelijk in de buurt van mijn PR te komen. Na 300 meter versnellen merkte ik dat het toch nog wel lang was, maar ik had een aardig gat geslagen en leek nu echt op weg naar een 6e plaats. Mijn focus op de tijd verdween nu. Ik was regelmatig achterom aan het kijken of hij terug zou komen of dat mijn voorsprong groter werd. Het bleef lang hetzelfde. We gingen de laatste bocht om nu was het nog 150 meter. Nog 100 meter, nog even achterom kijken. Nu wist ik dat het goed zat en wist ik zeker dat de 6e plaats binnen was. Nog even op mijn horloge kijken, nu wist ik ook zeker dat ik nog net in de 16 minuten zou blijven. Nog 50 meter, het werd nog spannend of ik mijn 3e of 4e tijd ooit zou lopen. Na 16:52 kwam ik als 6e over de finish in een deelnemersveld van 4000!

Met 16:52 werd het uiteindelijk mijn 3e tijd ooit en de 5e keer dat ik in de 16 minuten heb gelopen. Ik had alleen bij de Leemputtenloop in 2017 en dit jaar sneller gelopen, respectievelijk 16:47 en 16:31. De andere twee keer dat ik in de 16 minuten had gelopen waren bij baanwedstrijden in 2017, namelijk 16:54 en 16:57. Eindelijk na 2 jaar de bevestiging dat ik buiten baanwedstrijden en een wedstrijd waarbij je heen en weer loopt ook bij een andere wegwedstrijd in de 16 minuten kan lopen. De bevestiging dat ik beter ben dan dat ik ooit ben geweest. Een wereld van verschil met vorig jaar van 18:06 naar 16:52, dat is 1:14. Van plaats 18 naar plaats 6. Waar er vorig jaar geen einde leek te komen aan de ellende, lijkt er nu geen einde te komen aan de successen. Het kan snel gaan als hardloper, een half jaar geleden was het helemaal niets en nu is het alles. Ik kijk vol vertrouwen uit naar de baanwedstrijd van Achilles op 10 mei en hoop hier mijn PR van 9:16,65 te verbeteren op de 3000 meter, maar aangezien ik waarschijnlijk weinig tegenstand zal hebben, zal dit heel moeilijk gaan worden.

Thomas liep een hele goede wedstrijd en kwam als 13e over de finish in een tijd van 17:31, hiermee kwam hij slechts 2 seconden tekort voor een PR, dit heeft hij ‘verprutst’ in de slotkilometer, want die was veel langzamer dan zijn andere kilometers. Wessel werd net als vorig jaar 20e, alleen liep nu teleurstellend 3 seconden langzamer. Zijn tijd was nu 18:18, zijn eigen conclusie is dat hij net als vorig jaar weer ijzertekort heeft, want een maand geleden liep hij nog een minuut sneller, was het verschil bij de Parelloop tussen ons slechts 8 seconden, nu was het 1:26.

zaterdag 27 april 2019

Twee PR’s in acht dagen door Thijs Staps

Leemputtenloop
Op woensdag 10 april stond de Leemputtenloop op het programma, dat is een wedstrijd waar ik altijd goed loop. Mijn PR heb ik daar in 2017 gelopen, dat was 16:47. De enige keer dat ik op de weg onder de 17 minuten had gelopen. Vorig jaar was het minder, maar was het beter dan de andere wedstrijden. Het hele voorjaar liep ik toen laag in de 18 met een uitschieter in de Leemputtenloop, dit was toen 17:39. In de Leemputtenloop heb ik altijd minimaal 25 seconden sneller gelopen dan tijdens de Parelloop. Ondanks de teleurstelling bij de Parelloop probeerde ik er toch iets positiefs uit te halen, want in de vier jaar dat ik de Parelloop al doe had ik 28 seconden sneller gelopen dan dat ik daar ooit had gelopen. Met een temperatuur van 10 graden was ook het weer goed, van voorgaande edities wist ik dat je geen last hebt van de wind. Alle voortekenen voor een PR waren dus aanwezig.

Om 19:30 klonk het startschot. Ik was zenuwachtig, want ik wist dat dit voor mij de wedstrijd van het jaar is om een snelle tijd weg te zetten. Ik keek om me heen en besloot tussen het gedrang naar voren te lopen, zodat ik gelijk ruimte had. De eerste zes liepen in een rijtje achter elkaar, daarachter viel een klein gaatje. Ik kon mooi aansluiten in het treintje. Al gauw liet degene voor mij een gat vallen en liep ik zesde. Voor mij liep 4 man van dezelfde vereniging, namelijk Attila. Dit waren Bram Maas, Hassan Mahamed, Tijke Wentink en Puk van Gool. Vooraan liep Lauran Beijens van een andere vereniging uit Tilburg, namelijk Tilburg Road Runners. Het was dus Thijs en de Kruiken. Ik besloot na 500 meter om eigen tempo te lopen, dus haakte ik bewust af bij de kopgroep. Al gauw zag ik dat die helemaal uiteen viel. Na 800 meter liep ik Puk al voorbij en schoof ik op naar de 5e plaats. Na een kilometer gaf mijn horloge 3:11 aan. Dit was te snel, maar ik wist van Tijke die voor mij liep dat hij ook vaak te hard start, dus dat gaf mij hoop.

Tijke was inderdaad te hard gestart, want ik merkte dat ik steeds iets dichterbij kwam. Dit zorgde dat ik op mentaliteit mijn snelle openingskilometer kon doortrekken. Na ongeveer 1,5 kilometer sloot ik aan. Ik twijfelde tussen aanhaken of erop en erover. Ik koos voor het tweede in de hoop dat ik een mentale tik kon uitdelen. De tweede kilometer ging in 3:16, dus een doorkomst in 6:27. Dit was slechts 4 seconden boven mijn 2 kilometerpunt bij mijn PR op de 3 kilometer.

Ondertussen liep ik steeds iets verder weg bij Tijke. Ik liep op de 4e plaats. We gingen naar het keerpunt. Ik was al bijna bij het keerpunt toen ik Lauran tegen kwam. Ik liep in ieder geval nog binnen de halve minuut van de nummer 1. Daarna kwam ik nog Bram en Hassan tegen. Vervolgens keerde ik na 8:07. Tijke keerde toen ik net gekeerd was. Ik lag op schema 16:14, dat zou betekenen dat ik op weg was om mijn PR te verpulveren met 33 seconden. Ik zag nu heel veel tegemoet komen lopen, dus ook Wessel en Thomas die dicht bij elkaar liepen. Ik kreeg nu een dipje en kreeg te maken met mijn jaarlijkse probleem na het keerpunt, namelijk terug in het tempo komen. De derde kilometer ging in 3:28, waar wel bij moet worden gezegd dat de tweede 500 meter van de kilometer 8 seconden langzamer ging dan de eerste 500 meter van de kilometer. Het horloge gaf 9:55 aan, nog nooit was ik op een 5 kilometer doorgekomen binnen de 10 minuten. Ik zat slechts 18 seconden boven mijn PR op de 3 kilometer.

Nu kwam ik weer wat in het tempo, dit duurde dus 500 meter. Met nog 1,5 kilometer te gaan keek ik eens achterom en zag dat de voorsprong in de laatste kilometer niet groter was geworden. Toen we bij de start van de 10 kilometer kwamen was het nog 1,25 kilometer. Ik besloot nu al te versnellen, want ik wist dat ik mijn voorsprong moest vergroten. Tijke is goed op de 1500 meter, dus de kans dat ik die zou kunnen kloppen in een sprint was heel klein. Ik kwam op het 4 kilometerpunt en keek even op mijn horloge, deze gaf 13:19 aan, dus een kilometer in 3:24.

Ik moest een slotkilometer van 3:27 lopen voor een PR. Ik wist nu zeker dat het wel een PR zou worden, maar ik had nog een ander doel en dat was sneller dan 18 km/h lopen. Hiervoor moest ik een slotkilometer van 3:20 lopen. Mijn focus was nu alleen nog maar op Hassan gericht, want dat was de eerste die voor me liep. Ik kon hem niet meer inhalen. Op 500 meter voor de streep stond een duidelijke streep, want dit is het keerpunt voor de kinderen die een kilometer lopen. Op dit punt riep iemand naar mij 14:57, dus had ik de laatste 500 meter in 1:38 gelopen. Vlak daarna hoorde ik 15:00, dus liep Tijke maar 3 seconden achter mij en was het me niet gelukt om hem verder op achterstand te lopen. Ik was helemaal verzuurd, maar probeerde nog een keer te versnellen. Ik kwam op het laatste rechte stuk en zag de finishboog. Ik zag mijn eigen schaduw op de weg. Met nog maar 300 meter te gaan zag ik een andere schaduw steeds dichterbij komen. Ik ging nu volle bak sprinten. Tijke kwam voorbij, daar was ik al bang voor. Ik probeerde mee te gaan, maar het ging gewoon niet. Het leek net alsof ik helemaal stil stond. De klok werd nu mijn vijand, want ik zag 16:20 staan. Ik had na de Marathon Brabant doelen voor mijn verschillende afstanden opgeschreven voor 2019 en deze hangt aan mijn kast. Op de 5 kilometer had ik toen 16:29 opgeschreven. Nu was het proberen om dat doel nu al te halen. De seconden tikten voorbij en bij 16:29 moest ik nog 10 meter. Uiteindelijk werd het 16:31. De laatste 500 meter ging dus in 1:34. Een slotkilometer van 3:12, dat had ik nog nooit gelopen op een 5 kilometer.

In een mooi deelnemersveld een 5e plaats! Een dik PR met een tijd van 16:31! Een verbetering van 16 seconden. Ik had er lang op moeten wachten, maar na precies 2 jaar eindelijk weer een PR op de 5 kilometer. Wie dit in oktober na de Marathon Brabant had voorspeld had ik voor gek verklaard, want toen was ik zelfs op de baan niet eens in staat om onder de 17 minuten te lopen. De stijgende lijn is ingezet en deze moet nu volgende week worden doorgetrokken in Oud-Beijerland tijdens de 3000 meter meeting voor het Run2day Rotterdam Baancircuit. De oorspronkelijke doelstelling was 9:29, maar deze ga ik nu wijzigen naar 9:24. Dit is namelijk mijn jaardoel.


3000 meter AV Spirit Run2day Rotterdam Baancircuit
Op donderdag 18 april stond de eerste baanwedstrijd op het programma. Hier keek ik al weken naar uit, na 7 maanden mochten de spikes weer uit de kast. Het was ook de eerste wedstrijd voor het Run2day Rotterdam Baancircuit, hierin wil ik dit jaar veel wedstrijden lopen. Het deelnemersveld is altijd sterk bij deze wedstrijden, dus ideaal voor snelle tijden. Ik zat in de 6e van 7 series. Ik had ingeschreven op 9:24, dus daar ging ik voor. Het zou wel betekenen dat ik 13 seconden van mijn PR af moest halen, maar ik geloofde erin dat het kon.

We zouden starten om 22:15, maar dit liep uit en uiteindelijk klonk het startschot om 22:45. Ik wist dat ik met mijn inschrijving ergens halverwege de serie zat, dus wilde ik ook gelijk ergens in het midden lopen. Het was dringen en ik wilde voor Stan de Deugd lopen, maar daar kon ik niet tussen. Hij hoorde daar helemaal niet te zitten, want hij was de langzaamste inschrijving in de serie. Ik kwam na 200 meter door in 38 seconden. Iets te langzaam, maar het was nog lang. Ik gaf het op om voor Stan te komen en hield in. Achter Stan liep Nixon Fernandes en daar kon ik toen achter gaan lopen. Ik had besloten om gewoon mee te gaan en niet mijn eigen tempo te gaan lopen. Na 600 meter keek ik op de klok en zag ik 1:52 staan, dit was precies volgens plan. Ondertussen werd de groep steeds langer, maar zat het allemaal nog wel bij elkaar. De volgende doorkomst was het kilometerpunt. Ik keek op de klok en zag 3:04 staan. Dit was 4 seconden sneller dan gepland. Na een ronde in 74 seconden volgde er dus nu een nog snellere ronde in 72 seconden.

Van de 21 atleten bij mij in de serie liepen we nog met 15 man bij elkaar. Na 1200 meter liet Stan een gat vallen, zoals ik al had verwacht. Nixon ging er voorbij. Ik twijfelde geen moment en ging mee. Hoe langer ik bij de groep zou blijven, hoe beter het resultaat zou zijn. Na 1400 meter kwam ik door in 4:18, dus weer een ronde in 74 seconden. Het ging er steeds meer op lijken dat ik een PR ging lopen, want ik kwam 8 seconden sneller door dan bij mijn PR. Na 1800 meter zag ik 5:32 op de klok staan, dus weer een ronde in 74 seconden. Nu wist ik zeker dat ik een PR zou lopen, de vraag was alleen nog hoeveel eraf zou gaan. We passeerden de 2000 meter in een tijd van 6:08, dus weer een kilometer in 3:04. Ik lag nog steeds op schema 9:12. Mijn doorkomsttijd was 15 seconden sneller dan bij mijn vorige PR.

Mijn benen waren ondertussen helemaal verzuurd. Ik probeerde nog naar voren te lopen in de groep, maar dit ging heel moeizaam. Nog twee ronden te gaan, de klok stond op 6:46, dus weer een ronde in 74 seconden. De groep bestond nog uit 13 man, maar nu kwamen er toch wel wat verschillen. Ik zag Peer voorbij komen. Ik wist dat hij achter mij zat, want zijn vader riep iedere ronde dat hij bij mij moest blijven. Ik probeerde mee te gaan, maar het lukte niet. Het was nu gewoon 2 rondes overleven en hopen dat ik bij de achterhoede van de groep zou kunnen blijven. Zoals ik al wel had verwacht was dit een langzamere ronde, deze ging in 77 seconden. De klok stond nu op 8:03. Een tijd van onder de 9:15 was nog mogelijk, dus ging ik gewoon volle bak de laatste ronde in. Nixon kwam mij voorbij gelopen en zo ging ik weer met de atleet mee waar ik bij ben begonnen. Nog 200 meter te gaan, de klok stond op 8:40. Nu wist ik dat het een tijd tussen de 9:15 en 9:20 zou worden. Nog 100 meter. Ik wil Nixon voorbij, maar merk dat ik niet sneller kan. De klok kan ik niet goed zien, omdat er nog een heleboel zijn die vlak voor mij lopen. De klok kwam nu in beeld en ik zag 9:10 staan, nog even overleven. Ik zag de seconden oplopen. Ik kwam over de finish na een slotronde in 74 seconden. Yes! Dik PR! 9:16,65! Ik moest even bijkomen en lag languit op de baan. Naast mij lag Peer die een hele snelle slotkilometer had gelopen en 9:10,30 liep, ook een PR.

Wat een wedstrijd! Een PR had ik wel verwacht en een tijd onder de 9:30 ook, maar een verpulvering van het oude PR met 20,71 seconden absoluut niet. Gaandeweg de wedstrijd voel je dat het goed gaat en toch denk je als je bij de finish de klok ziet dat het helemaal niet kan. Ik heb mezelf toch wel verrast met deze prestatie. Een leuke bijkomstigheid is de 31e plaats op de jaarranglijst op atletiek.nl. Hier staat de top 100 van 2019 op. Al is het maar voor even, het is toch leuk.

zondag 14 april 2019

Marathon Rotterdam 2019 door Birgit Voorn


Zondag 7 april was het dan zover, mijn 8e marathon, de 7e in Rotterdam. De afgelopen 4 maanden had ik fanatiek de trainingen afgewerkt van mijn trouwe, deskundige trainer Ad Vissers en bij Tim Jansen gewerkt aan kracht en balans. Van Marij Sligchers had ik een app gekregen met oefeningen. Daarnaast had ik met begeleiding van Marcella Roks meer op mijn voeding gelet en was ik 4 kg lichter dan ervoor. Af en toe een massage bij Marca Nelen maakte dat ik de volgende trainingen weer fris kon verwerken. Helaas in deze periode ook een antibioticumkuur moeten nemen omdat een longontsteking op de loer lag en bij de lange duurlopen in toenemende mate last van een klapvoet. 1,5 week voor de marathon kreeg ik na onderzoek bij de sportarts te horen dat dit te maken had met vocht in de knie, vermoedelijk door slijtage aan kraakbeen en meniscus wegens ouderdom (!). Advies: geen lange duurlopen meer en meer variatie gaan aanbrengen in mijn trainingen b.v. meer fietsen. Ik besloot toch deel te nemen aan marathon Rotterdam, wellicht de laatste? en daarna pas dit vervelende nieuws op mij in te laten werken. De laatste week had ik het druk op het werk en gingen de korte, snelle loopjes heerlijk, waardoor het goed lukte niet na te denken over dit advies. Tegen Ad had ik gezegd dat ik het er niet over wilde hebben voor de marathon.

We vertrokken zondagochtend al vroeg richting Rotterdam, parkeerden bij de Capelsebrug en namen net als altijd de metro naar de Beurs. Ik had mijn nummer al, mijn loopkleren aan, dus hoefde eigenlijk alleen nog wat in te lopen, mijn jasje en lange broek uit, gelletjesgordel om, waarna ik het startvak in kon. Op dat moment was het nog lekker frisjes maar de zon begon al door te komen en de voorspelling was wederom een te hoge temperatuur in de middag nl. 21 graden en zon. Ik besloot me daar niet mee bezig te houden, heb daar toch geen invloed op, en ik ging gewoon heerlijk genieten. Lee Towers begon te zingen en als enige in mijn vak zong ik uit volle borst mee: “You never walk alone.” Na het startschot om 10 uur kwam de meute langzaam in beweging en ik manoeuvreerde me naar de rechterkant voor een high five van Lee Towers. Yess en Go!

Ik was van plan op tempo 4’45/km te gaan lopen met hartslag rond de 150 slagen per minuut. Vanwege het voorspelde warme weer nam ik me voor van begin af bij iedere drankpost tijd te nemen om 1 beker sportdrank te drinken en 1 beker water met spons mee te nemen. Op 5 km kwam ik door in 23’26”, 10 km in 46’43” , 15 km in 1.10’15”, 20 km in 1.33’54” waarna ik op de halve marathon door kwam in 1.39’09. Onderweg was ik steeds aan het rekenen op welke tijd ik bij het volgende blok van 5 km langs moest komen en dat klopte aardig. Het publiek en de vele aanmoedigingen van alle mensen langs de kant nam ik heel bewust in me op en ik GENOOT! Bij de 25 km zat ik precies op 1 uur 58 minuten, even had ik een dipje. Maar op de Erasmusbrug zag ik Ad en Thijs staan en in het centrum stond onverwachts zoon Berend met vriend Bart, dit gaf opnieuw een boost. In mijn hoofd had ik bovendien een trucje opgenomen voor de moeilijke momenten: HAPPY: Houding, Ademhaling, Pasfrequentie, Pasgrootte, Yess en bij die laatste Yess een smile, om me heen kijken en vooral genieten! Dit werkte voortreffelijk! Ik begon vol vertrouwen aan het laatste rondje rond de Kralingseplas en hield mezelf voor dat ik al ver over de helft was en telde steeds af: ”Nog maar 15 km, wat is nou 15 km? Helemaal niks, is zo voorbij. Gewoon lekker ontspannen blijven lopen!”. Tot mijn grote verrassing en ontroering sprak een lieve vriendin, die vorig jaar hier ook de marathon liep, me bij 35 km vanaf een levensgroot scherm moed toe en schreeuwde me naar de finish. In de laatste km werd ik nog ingehaald door een vrouw, die ik eerder zelf had ingehaald. Zij had echt nog een superversnelling in de benen en ik probeerde mee te gaan. Hierdoor had ik nog wel een snelle laatste km, maar het kostte flink moeite en helaas bleef ze me toch voor.

Mijn eindtijd: 3.20’13”, even heel kort gebaald dat ik niet onder de 3.20 zat en dat nummer 1 en 2 van de Vrouwen 50+ binnen 1 minuut voor me waren geëindigd, maar daarna superblij met mijn eigen prestatie! Nog nooit eindigde ik bij Marathon Rotterdam bij de eerste 3 en weliswaar liep ik geen pr, maar de 3.20 die ik liep had ik eigenlijk in de aanloop en met de warmte die was voorspeld al een beetje uit mijn hoofd gezet. Vooral de manier waarop ik hem heb gelopen, eigenlijk zonder echt grote inzinkingen, nog versnellend op het einde en zo enorm genietend van alles om me heen, maakt dat ik al een week op een roze wolk leef.

Hartelijk dank aan iedereen die me heeft gevolgd, begeleid, aangemoedigd of op welke manier ook belangstelling toonde. Het was heerlijk, al die enthousiaste reacties. Nu de marathon erop zit ga ik eerst eens lekker een weekje met manlief fietsen op Mallorca waarna ik nieuwe doelen ga stellen.

zondag 10 maart 2019

Geslaagd debuut op de 15 km bij de Kruikenloop voor Thijs Staps

Het was zaterdagochtend 7:45 toen de wekker ging. Dit is de dag dat ik mijn eerste 15 kilometer wedstrijd zou gaan lopen. Ik had vooraf wat tijden opgezocht van concurrenten op de 10 kilometer, dit waren vooral tijden tussen de 53 en 55 minuten. Mijn doel werd dus om onder de 54 minuten te blijven. Tijdens het inlopen voelden de benen goed, dus had ik er vertrouwen in dat het goed zou komen.

Om 11:11 klonk het startschot en waren we weg. Voor me zag ik Wessel lopen, die was heel snel gestart. Tijdens de eerste kilometer kwam ik steeds dichterbij en ging ik hem voorbij. We liepen in een grote groep. De eerste kilometer ging in 3:20, dat was wel erg snel. Robbert van de Wouw en iemand die ik niet kende kwamen voorbij gelopen, die andere jongen bleek een Belg te zijn. Ik besloot te volgen, zodat ik vooraan in de groep het kasseien pad op kon. Nu wist ik dat ik in het midden kon blijven lopen, dit was namelijk het beste stuk van het pad. Na 2 kilometer keek ik op mijn horloge en zag ik 6:44 staan, dit betekende een kilometer in 3:24. We gingen rechtsaf en ik keek eens naar rechts, daar zag ik de rest van het groepje lopen waar ik de eerste kilometer bij liep, dus ook Wessel. We hadden toch wel een flink gat geslagen. Bij het bordje van 3 kilometer keek ik weer op mijn horloge en zag ik 10:09 staan, dus een kilometer in 3:25. Het ging zo snel dat ik op dit moment op een schema zat om slechts 8 seconden toe te geven op mijn PR op de 5 kilometer. In de vierde kilometer ging het iets langzamer, maar met een kilometer van 3:30 was het nog steeds te snel. Mijn horloge gaf nu 13:39 aan. Ik zat niet ver achter het schema van mijn PR op de 5 kilometer, dus wist ik zeker dat ik een PR had gelopen als ik een 5 kilometer had gedaan. Mijn horloge zat nog niet op 5 kilometer, maar toen ik bij het bordje was keek ik toch even naar de klok die bij de start stond. Er stond 17:10, dus een kilometer in 3:31. Bij de doorkomst piepte mijn horloge voor 5 kilometer, de klok stond op 17:15. Ik liep op dit moment op een schema van 51:45 volgens mijn horloge. Volgens de bordjes liep ik zelfs op schema van 51:30.

Net na de eerste ronde stond er een man en die zei dat wij de nummers 6, 7 en 8 waren, vlak achter ons hoorde ik hem nog 9 roepen, dus zat er iemand kort achter ons. Deze atleet sloot ook kort daarna aan bij onze groep. Mijn horloge kwam ondertussen niet meer overeen met de kilometerborden, dus keek ik maar naar de tijd die op mijn horloge stond bij een kilometerbord. Bij het bord van de 6 kilometer zag ik dat mijn horloge 20:42 aangaf, dus dat betekende een kilometer in 3:32. Ik lag op schema van mijn PR op de 10 kilometer, dus was het niet gek dat ik het nu zwaar begon te krijgen. Ik liet het groepje lopen en besloot het wat rustiger aan te doen. Toen ik het kasseien pad weer op ging keek ik naar rechts. De eerste die achter mij liep was Alexander Picard, dus was mijn idee om hem voorbij te laten komen en dan proberen aan te pikken. De zevende kilometer ging zoals verwacht een stuk langzamer, want ik zag 24:21 op mijn horloge staan. De kilometer ging dus volgens het bordje in 3:39. Een halve kilometer verder kwam Alexander voorbij. We waren precies halverwege, nu moest ik aansluiten. De anderhalve kilometer die ik op eigen tempo heb gelopen hadden goed uitgepakt, want ik kon zonder moeite aansluiten. De achtste kilometer ging in 3:40, dus gaf mijn horloge nu 28:01 aan. Ik kreeg het gevoel dat Alexander een vrij vlak tempo liep, dus bleef ik erbij lopen. De negende kilometer ging in 3:40, dus stond mijn horloge op 31:41. Op het zandpad merkte ik dat ik het lastig kreeg om Alexander te volgen. Net na het zandpad moest ik een gaatje laten vallen. Ik kwam vlak voor de doorkomst langs het bord van de 10 kilometer en zag 35:26 op mijn horloge staan, dus een kilometer in 3:45. Net na de doorkomst voor de laatste ronde hoorde ik mijn horloge piepen voor 10 kilometer, dit was na 35:44. Ik had in ieder geval mijn vijfde tijd ooit gelopen op de 10 kilometer. Om onder de 54 minuten te blijven moest ik volgens de borden de laatste 5 kilometer in 18:32 lopen, dus gemiddeld 3:42 per kilometer. Met het schema dat ik in de afgelopen 4 kilometer had gelopen moest dat precies kunnen.

Net na de doorkomst kwam ik weer terug bij Alexander. Ik mocht hem niet laten lopen. De elfde kilometer ging in 3:40, dus zaten we nu op 39:06. We gingen weer het kasseien pad op, nu kon ik niet mooi in het midden blijven lopen. We moesten gaan dubbelen en moesten via links en rechts inhalen. Dit waren de minste stukken van het pad en dit liep dus niet lekker. Ik merkte dat ik nu een gaatje sloeg met Alexander. De twaalfde kilometer ging in 3:47, dus zaten we nu op 42:53. Toen we weer op het fietspad waren kwam Alexander weer terug. Het was nu wel duidelijk dat we aan elkaar gewaagd waren aangezien hij al een keer was weggelopen bij mij en ik bij hem. De dertiende kilometer ging in 3:42, dus stond mijn horloge op 46:35. Nog twee kilometer, die moesten we in 7:24 lopen. Dit moest lukken, ook al lag ik nu op schema voor een tijd van net boven de 54 minuten. We moesten allemaal langs mensen die breed naast elkaar op het fietspad liepen. De veertiende kilometer ging ondanks het slingeren toch nog in 3:44, dus gaf mijn horloge nu 50:19 aan. We maakten de scherpe bocht naar het zandpad. Daardoor sloeg Alexander weer een klein gaatje en kon ik weer niet volgen. Het gat was 10 tot 15 meter, maar het werd niet groter. Toen we weer rechtsaf gingen en we weer op de weg kwamen begon ik te versnellen. Net voordat we het terrein van Sarto opliepen had ik Alexander ingehaald. Nu was ik volle bak aan het sprinten. Ik was gefocust op de finish en keek naar de klok. Toen ik de tijd kon zien stond er 53:41. Een tijd van onder de 54 minuten moest nu lukken. De finish lag ter hoogte van de doellijn van het veld bij Sarto. Toen ik ter hoogte van de middenlijn liep was het dus nog ongeveer 50 meter, de klok stond op 53:46. Ik was ervan overtuigd dat het net zou lukken. Het was aftellen. Uiteindelijk kwam ik na 53:56 over de finish en was het dus gelukt om onder de 54 minuten te blijven. De slotkilometer had ik nog in 3:37 gelopen. Mijn horloge dacht daar anders over, want die kwam uit op 14,86 kilometer. Hij piepte ook constant 10 meter na een kilometerpunt en dat werd dus alsmaar verder. Mijn kilometertijden die mijn horloge aangaf waren allemaal tussen de 2 en 3 seconden langzamer.

Al met al heb ik vandaag een hele goede wedstrijd gelopen. Een mooie 5e plaats bij de senioren en 7e overall. Mijn gemiddelde tempo was nu hetzelfde als wat ik vorig jaar op dit moment op mijn 5 kilometer liep. Het was sneller dan tijdens de Singelloop en de Herfstmarathon in Etten-Leur toen ik de 10 kilometer liep. Ik heb het gevoel dat ik beter ben dan dat ik ooit ben geweest. Dit geeft heel veel vertrouwen voor de toekomst. De volgende wedstrijd is de 5 kilometer Talent Run bij de Parelloop. Hier liep ik vorig jaar nog 18:07, maar nu wil ik een PR lopen en eigenlijk richting de 16:30.

maandag 18 februari 2019

Geslaagd NK 10 km in schoorl voor wedstrijdgroep RREL

Op zaterdag vertrokken we met de wedstrijdgroep naar Schoorl. We gingen overnachten in Villa Prinsenhof in Bergen. Na aankomst gingen we een wandeling maken naar het strand. Nadat we daar iets hadden gedronken liepen we weer terug. Het was tijd om te eten, dit was erg lekker. Na het eten hebben we nog het spelletje Pub Quiz gespeeld, die werd gewonnen door Rob. Ik werd zelf 2e. Daarna gingen we naar bed. Ik lag op een kamer met Stefan en Wessel.

De volgende dag was het eindelijk zover, het NK 10 km. Ik had goed geslapen, dus was ik helemaal fit. Hans, Ad, Wessel en Stefan vertrokken toen ik wakker werd. Om 12:00 gingen Birgit, Rob, Ron, Larysa en ik ook naar Schoorl. Toen we aankwamen in Schoorl zijn we eerst gaan kijken bij de finish van de halve marathon en 30 km. We zagen Hans finishen in 1:43:40, daarmee was het eerste succes al binnen voor de wedstrijdgroep.

Daarna liepen we naar de Blinkerd en was het wachten tot we konden gaan inlopen. Nu voelde ik de spanning. De wedstrijd kwam steeds dichterbij. Voor de wedstrijd voelde ik me heel goed. De overwinning van de Achillescross heeft me veel vertrouwen gegeven, zeker ook omdat ik voor twee mannen was geëindigd, waar ik nog nooit van had gewonnen. Ik wist dat deze twee mannen allebei in de 34 minuten kunnen lopen op een goede dag, dus kreeg ik zelf het gevoel dat ik mijn PR van 34:47 kon verbeteren. De temperatuur was ideaal met 6 graden en weinig wind.

Om 14:30 was het eindelijk zover en klonk het startschot voor de toppers bij de mannen senioren voor het NK 10 kilometer in Schoorl. Wessel en ik stonden ver achteraan in het vak. In een regionale wedstrijd zie je altijd concurrenten waarbij je in de buurt wil blijven, deze zag ik nu niet. Nu moest ik echt mijn eigen tempo bepalen. Na 500 meter haalde ik Carliho Suijkerbuijk in. Ik twijfelde tussen erbij blijven of inhalen, ik koos voor het tweede. Dit bleek achteraf een hele goede keuze. De eerste kilometer ging in 3:22. Iets te snel, maar niet te gek.

Vlak voor me zag ik een jongen lopen die naast mij stond in het vak. Ik had hem horen zeggen dat hij voor een tijd van onder de 34:30 wilde gaan. Dat zat niet ver van mijn doel af, dus besloot ik om aan te sluiten en hem te volgen. Nu al begonnen we veel atleten in te halen, dat is een voordeel van achteraan beginnen. Doordat we gingen inhalen liep ik mentaal heel lekker. De tweede kilometer ging in 3:24, dus zaten we op 6:46. We liepen dus op schema voor een tijd van 34:00, dus liep ik te snel. Dit zou voor mij zelfs een goed tempo zijn voor een 5 kilometer.

We begonnen aan de zware derde kilometer. De weg liep omhoog en dat betekende dat het tempo omlaag ging. Ondanks dat het zwaar was zat het tempo er toch nog goed in, want ik was nog steeds atleten aan het inhalen. Een aantal atleten kon aansluiten en zo kregen we een mooi groepje. De derde kilometer ging ondanks dat we omhoog liepen in 3:38. Voor mijn gevoel was dit een hele goede kilometer, want we zaten nu op 10:24. Dit betekende dat ik op schema van 34:40 liep, dus 7 seconden onder mijn PR.

De vierde kilometer ging gelijk naar beneden en dit liep dus heel erg lekker. Ik hoefde er niets voor te doen om tempo te maken, daar zorgde de afdaling al voor. We liepen nog steeds met het groepje bij elkaar, dus ik volgde gewoon. Het horloge piepte en ik keek. Een vierde kilometer in 3:20, dat had ik nog nooit meegemaakt. We hadden nu 13:44 gelopen. Het gemiddelde tempo zat op een schema van onder de 34:30. Ik kreeg steeds meer het geloof dat het een PR ging worden.

Het tempo in de groep voelde nog steeds goed en ik kon nog steeds mee. Langzamerhand werd het groepje wat kleiner. De verschillen waren nu wel gemaakt in de wedstrijd. De gaten werden nu ook steeds groter. De vijfde kilometer ging in 3:29, dus een goede kilometer. Ik zag dat de klok op 17:23 stond, maar ik wist dat ik 10 seconden later was gestart. De doorkomsttijd op 5 kilometer was dus 17:13, daarmee liep ik op schema van 34:26. Dit zou 21 seconden onder mijn PR zijn.

De eerste 5 kilometer waren snel gegaan en daardoor wist ik dat het lastig werd om dit tempo vast te houden in de tweede 5 kilometer. Het doel voor de tweede helft van de wedstrijd werd om zo vlak mogelijk te lopen. De zesde kilometer ging in 3:28, dit was nog steeds precies het tempo dat ik moest lopen voor een PR. Het horloge gaf nu 20:41 aan.

Aan het begin van de zevende kilometer moest ik het groepje waar ik bij liep laten lopen. Nu moest ik proberen om het gat met de groep niet te groot te laten worden, dit ging vrij goed en de groep liep geleidelijk weg. Ondanks dat ik het zwaar begon te krijgen, viel het verval in de zevende kilometer nog mee. De kilometer ging in 3:32, dus gaf ik maar 4 seconden toe. Dit was niet erg, aangezien ik op het 6 kilometerpunt 11 seconden onder schema doorkwam. Het horloge gaf nu 24:13 aan.

De laatste 3 kilometer moest ik in 10:33 lopen, dus een gemiddelde van 3:31 per kilometer. De kilometertijden mochten niet verder oplopen, want anders zou ik net een paar seconden tekort gaan komen voor een PR. Aan het begin van de achtste kilometer maakten we een scherpe bocht. De weg liep hier een klein beetje omlaag, maar was niet ideaal. Er zaten allemaal gaten in het asfalt. De mannen die nu voorbij kwamen kon ik volgen, dit was positief. De kilometer ging in 3:34, dus 6 seconden te langzaam. Het horloge gaf nu 27:47 aan. Dit betekende dat ik nog 6:59 over had. Ik liep nog maar precies één seconde onder schema.

De negende kilometer moest ik weer versnellen. Het zou mij toch niet overkomen dat ik op een paar seconden een PR mis loop. Het werd nu een mentale wedstrijd tegen de klok. Het was duidelijk dat het net als bij mijn laatste 3 PR’s weer een secondespel ging worden. De negende kilometer was redelijk vlak, alleen op het einde ging de weg een klein beetje omhoog. De kilometer ging in 3:33. Ik keek op mijn horloge en zag 31:20 staan. De schade in de afgelopen 3 kilometers had ik dus goed weten te beperken.

Nog 3:26 voor een PR, dit was zeker niet onmogelijk. We waren bezig aan het laatste klimmetje. Dit was nog even volhouden, want ik wist dat er nog een afdaling kwam en daar werd het alles of niets. Met nog 600 meter te gaan zat het laatste klimmetje erop. Hier stond een klok, daar keek ik op. Als ik de 10 seconden die ik later ben gestart eraf haalde stond er 32:47. Ik had dus nog 1:59 over voor 600 meter, dit betekende dat ik een gemiddeld tempo moest lopen van 3:18. Ik begon nu te versnellen. Nog 500 meter, we gingen linksaf en begonnen aan de afdaling. Ik zag het bordje voor 400 meter en keek nog eens op mijn horloge, nog 1:18 te gaan. Het werd zo krap dat ik nu al besloot om voluit te sprinten. Nog 300 meter, in mijn hoofd dacht ik alleen maar aan een PR. Nog 200 meter, nog een keer linksaf. Ik zag de finish liggen. Ik merkte dat het toch een lange sprint was, maar de motivatie voor een PR was groter dan de vermoeidheid in de benen. Nog 100 meter, de klok tikte verder. Nog 50 meter, nog even doorbijten. Mijn ogen waren nu alleen nog maar op de klok gericht, nog 10 seconden over. Het was aftellen, maar toen de klok op 34:54 stond kwam ik over de finish. Met 10 seconden eraf betekende dit een PR in 34:44!

Eindelijk weer eens een PR op de 10 kilometer. Een verbetering van 3 seconden, maar ook dat telt. De laatste keer dat ik een PR had gelopen op de 10 kilometer was op 5 maart 2017, dus bijna 2 jaar geleden. Vanaf augustus begon toen de ellende met de ziekte van Pfijffer en gelijk daarna ijzertekort. Een half jaar geleden in augustus liep ik nog een 5 kilometer precies even snel als nu op de 10 kilometer. In september liep ik mijn beste 5 kilometer van het jaar, dit was precies één seconde sneller dan nu mijn doorkomst op 5 kilometer. Vergeleken met mijn tweede 5 kilometer heb ik maar 3 keer een 5 kilometer sneller gelopen vorig jaar. In oktober was ik in de Singelloop nog heel blij met 36:27, omdat het weer ergens op begon te lijken. Nu, 4 maanden later, loop ik 1:43 sneller. Een verschil van 10 seconden per kilometer. Als je kijkt naar hoe ik nu loop kun je jezelf afvragen hoe het mogelijk is dat ik in Etten-Leur 37:35 liep. Ondanks dat het een groot verschil is met de laatste 10 kilometer wedstrijden zat er toch een PR aan te komen. Sinds de baantrainingen bij Achilles en de start van het crossseizoen werd ik steeds beter. In twee crossen ben ik vlak achter Jeroen geëindigd en bij de Kerstcross liep ik zelfs sneller dan 2 jaar geleden. De winst in de Achillescross was de bevestiging. Ik kan nu wel zeggen dat ik helemaal terug ben en misschien wel beter dan twee jaar geleden. Een stapje terug om er vervolgens twee vooruit te zetten.

Wessel liep met een flinke versnelling in de tweede 5 kilometer, maar toch niet voluit naar een tijd van 37:31. Stefan liep zijn beste wedstrijd in 6 jaar, dit resulteerde in een tijd van 40:08. Een tijd van onder de 40 minuten moet de volgende keer dus mogelijk zijn. Birgit werd met een tijd van 42:11 knap derde bij de V50. Ron liep na lange tijd weer een 10 kilometer en deed dit in 47:50. Rob liep 45:46 en Larysa kwam uit op 54:47. Een geslaagde dag voor de wedstrijdgroep RREL. Ad was een tevreden trainer door de mooie resultaten.